د اړتیا وړو اوبو پوره کولو له پاره ودونه

د ۶۶ کلن ساکها رام بهگت د میرمنو شمیر لوړ شوې. هغه وایې:« زما لومړۍ ښځې باید د ماشومانو پالنه کړی وای، کله چې زما دویمه ښځه ناروغه شوه او د اوبو دراوړلو له پاره نور څوک نه وو بیا نو زه مجبوره شوم دریم واده وکړم.»

بهگت(په انځور کې ښې خواته) له خپلو میرمنو بهاگي(کیڼ اړخ ته) او ساکهري (له کیڼ څخه دویمه)سره په اوبو پسې روان دی. د هندوستان په لیرو پرتو سیمو کې اوبو راوړونکو ښځو ته د احترام په سترگه کتل کیږي، ځکه دوی له ډیرې لیرې فاصلې څخه اوبه راوړي.

یوه کلیواله ښځه له کوهي څخه خپل منگي ډکوي. د هندوستان په دریم لوی ایالت مهاراشتر کې د رسمي ارقامو پر اساس۱۹۰۰۰ کلي د څښاک پاکو اوبو ته لاسرسۍ نه لري.

په مهاراشتر ایالت کې خلک د څښاک اوبو قلت او وچکالې اندیښمن کړي دي. له همدې امله کلیوالي خلک په منگیو کې اوبه زیرمه کوي او دغه اوبه بیا په داسې ځای کې ږدي چیرې چې سیورې وي.

په هندوستان کې په رسمي ډول یو سړی اجاره نه لري چې تر یوې ډیرې میرمنې ولري. خو سره له دې هم د هندوستان په دینگانمل سیمه کې ډیر داسې کورنۍ شته چې په هغې کې« اوبه راوړونکي ښځي» وي. په دې انځور کې نام دیو له خپلو دوو میرمنو شِوارتي(کیڼ) او باگابائې(ښي) سره لیدل کیږي.

د نام دیو دویمه ښځه شِوارتي له کوهي څخه د بیرته راتگ پر وخت یو طرفته خپل لمسې په غیږ کې نیولې او له بلې خوا یې د اوبو دوه ډک منگي پر سر ایښي دي. اکثره اوبه راوړونکي ښځې کونډی وي او یا هم د کور یوازني نفقه گټونکي دي.

باگابائی د نام دیو لومړنۍ میرمنه ده. د باگابائې په کور کې له میړه سره د هغې یو ډیر پخوانې توراو سپين انځور پر دیوال لگول شوې دی. له دې انځور څخه داسې معلومیږي چې په ځینو سیمو کې دویمې او دریمې میرمنې ته د لومړۍ میرمنې درجه نه ورکول کیږي.