Putini do bisedime me SHBA dhe NATO-n përpara veprimeve

"Bilanci i Gjenevës sot: mund të kishte qenë më keq”.

Samuel Charap, një ekspert amerikan për Rusinë nga Korporata Rand e SHBA dhe një nga zërat më të fortë të Perëndimit në favor të "akomodimit" të Putinit, u përpoq me këto fjalë të dallonte një moment pozitiv në bisedimet e së hënës midis delegacioneve amerikane dhe ruse.

Por zoti Charap e ka gabim.

Kalendari i Putinit

Kremlini nuk do të lejojë kurrë që bisedimet për kërkesat e Putinit - veçanërisht në lidhje me "garancitë e sigurisë" të SHBA dhe NATO-s - të dështojnë kaq shpejt. Putini dihet se e vlerëson imazhin e tij si i paparashikueshëm dhe i rrezikshëm. Por ai e di gjithashtu se për t'u dukur bindës, duhet të respektojë rregullat e artit politik ndërkombëtar dhe të tregojë se ka bërë përpjekje për të bindur kundërshtarët e tij perëndimorë.

Edhe nëse ai ende planifikon të ringjallë armiqësitë me Ukrainën, ai duhet të bëjë të besojë se kjo është rezultat i jozhdërvjelltësisë së Perëndimit, si për opinionin publik rus, ashtu edhe për ata që janë ende të gatshëm t'i dëgjojnë argumentet e tij gjetkë.

Një sesion i Këshillit NATO-Rusi është planifikuar për të mërkurën në Bruksel dhe një tjetër me OSBE-në të enjten. Megjithatë, janë bisedimet me administratën amerikane që Moska i sheh me rëndësi thelbësore.

Është e sigurtë të parashikohet se do të ketë edhe disa raunde të tjera bisedash diplomatike përpara se Putini të vendosë t'u japë fund - ose të vazhdojë të bisedojë, po të mendojë se mund të fitojë të paktën një pjesë të asaj që dëshiron.

Emisari i Putinit në Gjenevë, zëvendësministri i Jashtëm Sergej Rjabkov, këmbënguli, pasi përfundoi bisedimet e tij me homologen e tij amerikane, Wendy Sherman, se Moska ende pret që NATO të japë garanci "të pagabueshme", se NATO-ja nuk do ta miratojë kurrë pranimin e Ukrainës dhe Gjeorgjisë, dhe se ajo do të kufizojë aktivitetet e saj në Evropën Qendrore dhe në Shtetet Baltike. Zyrtarët rusë vazhdojnë të përsërisin se nuk mund të ketë kompromis për këto kërkesa. Zyrtarët amerikanë gjithashtu i kanë përshkruar ato vazhdimisht si të destinuara të dështojnë.

Uashingtoni këmbëngul se nuk do të diskutojë për Ukrainën pa ukrainasit dhe me NATO-n pa të gjithë aleatët e saj. Ai është gati të diskutojë me Moskën vetëm një ulje të ndërsjellë të numrit të manovrave ushtarake, plus "masa të ndërtimit të besimit", një term diplomatik për transparencën dhe mekanizmat e njoftimit për të parandaluar aksidentet ushtarake.

Amerikanët gjithashtu duken të gatshëm të shqyrtojnë mundësinë e një traktati të ri raketash me rreze të mesme veprimi në vend të atij që Shtetet e Bashkuara e braktisën në vitin 2019, pasi pretenduan se Rusia po e shkelte atë.

Megjithatë, Kremlini thotë se këto çështje nuk kanë të bëjnë me garancitë e sigurisë që ai dëshiron të marrë brenda një kohe të shkurtër. Rjabkovi i hodhi poshtë përpjekjet e SHBA për të bërë presion për tërheqjen e forcave ruse të grumbulluara në kufirin ukrainas.

Cilat janë opsionet e Kremlinit?

Si politikan me përvojë, Putini duhet ta ketë ditur reagimin e Shteteve të Bashkuara edhe para se të bënte ultimatumin e tij dhjetorin e kaluar. Ajo që duket se dëshiron ai është ose një kolaps i plotë i bisedimeve me Shtetet e Bashkuara dhe me NATO-n, në mënyrë që të jetë i lirë të kërcënojë Ukrainën, të njohë të ashtuquajturat "Republikat Popullore" në Donetsk dhe Luhansk, ose të përpiqet të kapë më shumë territor ukrainas, duke pretenduar se e gjitha ishte për shkak të intrasigjencës perëndimore.

Kjo do të nënkuptonte më shumë sanksione ndërkombëtare, megjithëse Putini mund të ketë arritur tashmë në përfundimin se Rusia mund t'u rezistojë atyre.

Një tjetër opsion për Kremlinin do të ishte që t'i tërhiqte Shtetet e Bashkuara dhe aleatët e saj evropianë edhe më tej në negociata, ndoshta duke shtuar tema të tilla si ndihma e Rusisë për të frenuar kërcënimin e talibanëve nga Azia Qendrore dhe zhvillimi i një marrëveshjeje të re bërthamore me Iranin, dhe më pas të formulojë një grup të ri kërkesash të ndryshuara të fokusuara te Ukraina dhe NATO-ja.

Moska atëherë mund të shpresojë që mbrojtësit e saj evropianë të kërkojnë më shumë lëshime. Bisedimet e tij të ardhshme me kancelarin e ri gjerman Olaf Scholz do t'i japin atij një mundësi të parë për të testuar vendosmërinë e aleatit kryesor të SHBA.

Ajo që duket pa gjasa është që Putini të jetë i kënaqur me menunë standarde të bisedimeve të çarmatimit SHBA-Rusi, sepse amerikanët do të kishin biseduar gjithsesi me të për këtë.