Iz Srbije u Nemačku da se prezimi

Prema podacima romskih udruženja sa juga Srbije, najveći broj azilanata u Nemačku dolazi iz Leskovca, iz tri gradska romska naselja sa preko 10.000 stanovnika. Predsednik društva „Rom“ Aca Demirović (51), čija je ćerka sa porodicom otišla u Nemačku pre tri meseca, kaže da su Nemci „narod koji saoseća sa Romima“.

„Nemačka je najpovoljnija zato što ljudi shvataju našu naciju. A kao socijalni slučaj, da kažem kao azilant, više uzimaš pare nego da radiš“, objašnjava Demirović.

Za Zorana Muratovića (46) i njegovu sedmočlanu porodicu, Nemačka, u kojoj je proveo mesec i po dana, bila je jedini način za preživljavanje zime jer se iz opštine u blizini Štutgarta vratio sa 4.000 evra u džepu.

„Da povučete azil i dobijete od čoveka po 500 evra. Okej, šta, potpisaću. Ići ćemo kući sa parama i plus besplatan prevoz do Leskovca“, prepričava Muratović razgovor sa predstavnikom nemačke opštine.

Bolna iskustva azilantskog života

Srbiji je početkom 2010. godine pretila opasnost od vraćanja na vizni režim zbog naglog priliva političkih azilanata u Belgiji. Najveći broj činili su siromašni Albanci iz Preševa i Bujanovca. Taj talas je zaustavljen dogovorom dve zemlje.

Zoran Amedović (46), koji je sa suprugom Nevenom proveo osam meseci u azilantskom centru u Hanoveru, kaže da se u Nemačku odlazi organizovano, autobusom koji kruži po romskim naseljima, ali da su iskustva iz azilantskog života bolna.

„Supruga i ja smo plakali svakog dana. Nema nigde bolje od mog doma, od mog grada, od moje države. Rekao sam da ću poljubiti beton kada stignem na granicu“, priseća se Amedović.

Kao glavni razlog za potraživanje azila navode se nedostatak posla u Srbiji i strogi kriterijumi za dobijanje socijalne pomoći. Od oko 6.000 radno sposobnih leskovačkih Roma, stalni posao ima samo njih oko tri stotine. Od 1500 korisnika socijalne pomoći, 60 odsto čine Romi.

Azilanti – moguć uzrok za suspenziju bezviznog režima

Sinovi Maksuta Demirovića (61) nisu mogli da ostvare pravo na socijalnu pomoć, pa sada žive, kako objašnjava otac, od azilantske nemačke plate.

„Imam dva sina. Mladi su, mogu da rade. Neka im daju 400 do 500 evra platu u Srbiji, zašto da idu u Nemačku“, pita se Demirović.

Inače, ministri unutrašnjih poslova zemalja članica Evropske unije dogovorili su sredinom decembra prošle godine mehanizme za skraćeni postupak suspenzije bezviznog režima zemljama čiji građani u velikom broju traže politički azil. U tom momentu na udaru azilanata su pored Nemačke, bile i Belgija, Švedska i Luksemburg.

Autor: Milica Ivanović, Leskovac
Odgovorni urednik: Ivan Đerković