Rekordna zaposlenost – ali samo na papiru

Nemačka privreda, u vremenima besparice održana je, pre svega, zahvaljujući rastu građevinskih investicija i neumornoj potrošnji građana. Vlada je svojim programima za ublažavanje krize uspela da zadrži broj nezaposlenih ispod četiri miliona, i time omogućila da građani i dalje, bez dubljeg razmišljanja, zarađeni novac ostavljaju u kasama nemačkih prodavnica. Tek što je zemlja počela da se oporavlja od krize početkom prošle godine, već krajem avgusta mogla je da se pohvaliti najvećim privrednim rastom u poslednjih 20 godina.

Bila je to i sjajna prilika za ministra privrede Rajnera Briderlea iz redova liberala da pohvali sam sebe: „Njemačka je za vreme naše koalicije sa demohrišćanima postala privredni uzor. To vam je privredni bum kao iz udžbenika!“

Privreda se razvija „preko leđa“ privremenih radnika

Zadovoljstvo ministra Briderlea u Nemačkoj ne dele baš svi. Privredni uspon je, doduše, nepobitna činjenica, koja rezultira i većim zapošljavanjem radno sposobnih. A upravu tu se i skriva stvarni problem.: „Ono što mi pratimo sa najvećom kritikom je to što nakon krize broj novozaposlenih raste zahvaljujući skoro samo najamnim radnicima koji imaju nesigurne i krajnje loše uslove rada“, objašnjava Mihael Zomer, predsednik nemačkog Saveza sindikata.

Sindikat se poslednjih godina zalaže za uvođenje minimalca za sve radnike, a pre svega za privremene radnike koji u Nemačkoj zaraduju i do 50 odsto manje u odnosu na svoje stalno zaposlene kolege. U Nemačkoj je trenutno zaposleno skoro milion privremenih radnika.

Stranački kolega pomenutog ministra i predsedavajući frakcije liberala u pokrajini Baden-Virtembergu Hans Ulrih Rilke komentariše: „To, svakako, nije neki pozitivan pomak i naravno da bi i nama više odgovaralo zapošljavanje radnika kojima ce biti uplaćivani svi zakonom utvrđeni socijalni doprinosi. Međutim, privremeni rad će i u budućnosti imati važnu ulogu zbog fleksibilnosti tržišta rada.“

Cenu rada obaraju sezonci iz istočne Evrope

Loše uslove privremenih radnika u Nemačkoj i njihove ionako već lošije plaćene poslove moglo bi uskoro da ugrozi i najmanje 100.000 državljana novijih članica Evropske unije iz istočne Evrope (Estonija, Letonija, Litvanija, Poljska, Slovačka, Češka, Slovenija, Mađarska), koji od 15. maja imaju pravo na rad u Njemačkoj, ali po tarifi svoje matične zemlje iz koje dolaze. Njihova satnica u Poljskoj ili Češkoj, na primer, nije veća od četiri evra, i zato neće biti veća ni u Nemačkoj. Istovremeno, nemačko tržište rada preplaviće i sezonski radnici, jeftina radna snaga iz Hrvatske, Rumunije i Bugarske, koji od 1. januara ove godine imaju pravo na šestomesečni rad u nemačkom ugostiteljstvu, poljoprivredi i šumarstvu.

Autorka: Selma Filipović, Berlin

Odg. urednik: Nemanja Rujević