ABD’ye giden tehlikeli yol

Orta Amerikalı göçmenlerin çoğu, yük trenlerinin çatısında seyahat ediyor. Böylece yakalanma riskini azaltmak istiyorlar. Otobüsler çoğunlukla göçmen polisi tarafından kontrol ediliyor. ABD sınırını geçmek kolay değil. İnsan kaçakçılarına verecek paraları olmayan genç göçmenler, uyuşturucu kartelleri tarafından kontrol edilen sınırı geçmek için uyuşturucu taşımayı göze alıyor.

Giden bir trenden atlamanın elbette riski vardır. Aslında bir çiftçi olan Alex Garcia, hareket halindeki bir trenden atlamaya çalışırken bacağını kaybetmiş. Şimdi bir mülteci kampında iyileşmeyi bekliyor. Sonrasında nereye gideceğini kendisi de bilmiyor.

Miquel Angel’e göre yoldaki en büyük risk, örneğin Meksika’daki Los Zetas gibi organize suç örgütleri tarafından kaçırılmak. Bu yüzden çoğu göçmen, yakalanma ya da gasp edilme riskine karşı cep telefonu ya da dizüstü bilgisayarı gibi değerli eşyalarını yanına almıyor.

Göçmenler, göç rotası boyunca 52 geçici barınaktan birinde yer bulmaya çalışıyor. Apizaco’da, bir suç kurbanı ya da kazazede dışındakilerin en fazla 24 saat dinlenmesine izin veriliyor. Resimdeki dört erkeğin, yolculuk sırasında vuruldukları ya da başka şekilde fiziksel olarak yaralandıkları için daha uzun süre kalmalarına izin var.

Bazen göçmenler bir sonraki tren için günlerce beklemek zorunda. Delin Flores (ortada) ve iki kuzeni, sığınağın önünde saatlerce güneşte oturuyor. Kahve fiyatları düşünce Honduras’ta kahve yetiştirilen bölgeleri terk etmek zorunda kalmışlar. Geceleri, organ ticareti yapan insan tacirleri tarafından soyulma veya öldürülme riskiyle karşı karşıya kalıyorlar.

Kadınlar ve çocuklar nadiren ABD sınırına ulaşmak için trene alınıyor. İnsan tacirlerinin eline düşme ya da tecavüze uğrama riski çok yüksek. Bu fotoğraftaki çocuklu kadının eşi yanında. Bu şekilde 17 kez ABD’ye girebilmeyi denemiş.

Herdin Varga, trende güvenlik görevlisi tarafından vurulduğu günü hatırlıyor. Mermiler, koluna ve boynuna isabet etmiş. Mermi bir santimetre daha kaymış olsa ölecekti. Şimdi bir mülteci barınağında iyileşmeyi bekliyor. Ayrıca Meksika’ya sehayet etmek için geçici izin başvurusunda bulundu.

ABD sınırındaki barınağı 2010’da rahip Ramiro Sanchez kurdu. Yemek öncesi göçmenlerle birlikte dua ediyor. Bir çoğu dindar ve dua etmenin yolculukta kendilerini koruyacağına inanıyorlar.

Göçmenler sığınma alanından ayrıldıktan sonra geri dönemiyorlar. Bu kural göçmenlerin insan kaçakçılarıyla temas halinde olabileceğinden korkan çalışanların güvenliğini korumak için getirilmiş. Buradaki çalışanlardan Sergio Luna, “Konaklama tesisi insani yardım için burada. Ticaret yapmak isteyen insanlar için değil” diyor.

Bu göçmen grubu o günkü tek trene bindi. Ancak tren istasyondan ayrıldıktan hemen sonra durdu. Şanslarını bir dahaki sefere denemek zorundalar.