FAZ: «Κράτος χωρίς υποχρεώσεις πολιτών δεν υπάρχει»

«Χωρίς την εφαρμογή δημοκρατικών κανόνων και χωρίς υποχρεώσεις δεν μπορεί να λειτουργήσει ένα κράτος. Ακόμα και αν δεν είναι δυνατόν να επιβληθεί στους πολίτες η εφαρμογή κάθε κανόνα» σχολιάζει η Frankfurter Allgemeine Zeitung στο πρωτοσέλιδο: «Χωρίς να συντρέχει λόγος η γερμανική κυβέρνηση αντιμετώπισε πρόωρα ως ταμπού τον υποχρεωτικό εμβολιασμό.Ακολουθώντας το παράδειγμα της Αυστρίας ωστόσο τα ομόσπονδα κρατίδια δεν τον αποκλείουν πλέον. Και είναι δευτερεύον αν ο υποχρεωτικός εμβολιασμός επιβάλλεται καθολικά ή αν οδηγούν νομοτελειακά σε αυτόν τα περιοριστικά μέτρα στην δημόσια ζωή. Το καθοριστικό στοιχείο εδώ είναι ο σκοπός. Όταν επιβάλλεται να ληφθούν αποφάσεις δεν παίζουν κατ' αρχήν ρόλο οι παραλείψεις του παρελθόντος. Και αν η απραξία ή η εμμονή σε αναποτελεσματικά μέτρα οδηγεί στον θάνατο χιλιάδες ανθρώπους, τότε δεν υπάρχει άλλη επιλογή από τον υποχρεωτικό εμβολιασμό.

Να συνεχιστούν οι προσπάθειες για να μεταπειστούν οι αρνητές

Σε  υποχρεωτικό εμβολιασμό από την πίσω πόρτα οδηγούνται αναγκαστικά όσοι δεν επιτρέπεται να συμμετέχουν στη δημόσια ζωή χωρίς πιστοποιητικό εμβολιασμού ή ανάρρωσης. Κοινοβούλια και κυβερνήσεις θα πρέπει ωστόσο  πάντοτε να εξηγούν αναλυτικά στους πολίτες τους λόγους για την λήψη συγκεκριμένων μέτρων.

Μόνο και μόνο επειδή μια μειονότητα αρνητών δεν δείχνει να πείθεται από λογικά επιχειρήματα δεν μπορεί το κράτος δικαίου να σταματήσει κάθε προσπάθεια να τους πείσει. Από την άλλη πλευρά όμως οφείλει να είναι σε θέση να επιβάλλει κανόνες για το καλό όλων. Τα αποτελέσματα των προσπαθειών του γερμανικού κρατικού μηχανισμού είναι μέχρι στιγμής πενιχρά. Άφησε πολύ χρόνο να περάσει ανεκμετάλλευτος και δεν κατάφερε να ελέγξει αποτελεσματικά τον μερικό αποκλεισμό ανεμβολίαστων από τη δημόσια ζωή ή την εφαρμογή του μέτρου για την είσοδο σε κλειστούς χώρους όσων εμβολιάστηκαν, ανέρρωσαν ή προσκόμισαν αρνητικό τεστ κορωνοϊού. Και σαν μην αρκούν αυτά, όταν έφθασε η συζήτηση στον υποχρεωτικό εμβολιασμό επαγγελματικών ομάδων σκέφτηκε πρώτα τους ποδοσφαιριστές. Δεν είναι μόνο οι πολίτες που έχουν υποχρεώσεις και καθήκοντα. Το ίδιο ισχύει και για τον κρατικό μηχανισμό».

SZ: «Νοέμβριος της οργής»

Για Νοέμβριο της οργής κάνει λόγο η Süddeutsche Zeitung σημειώνοντας ότι «το καλοκαίρι οι Βερολινέζοι παρακολουθούσαν πότε διασκεδάζοντας, πότε με αηδία, τις κινητοποιήσεις ανεμβολίαστων με τις αφίσες περί δικτατορίας της πανδημίας. Στο μεταξύ όμως αυτοί οι αγανακτισμένοι έχουν εξελιχθεί σε πραγματικό κίνδυνο. Αποκλείουν κατηγορηματικά το εμβόλιο υποστηρίζοντας ότι το κράτος τούς στερεί θεμελιώδη δικαιώματα. Όχι μόνο, αλλά κυρίως για χάρη τους όλοι εκείνοι που πόνταραν στην λογική θα πρέπει τώρα να αποδεχθούν για μια ακόμα φορά στέρηση ελευθεριών.

Ακόμα κι αν στην Γαλλία δεν υπάρχει ακόμα επίσημα καθολικά υποχρεωτικός εμβολιασμός, ο πρόεδρος Μακρόν χαρακτήρισε τον εμβολιασμό εθνικό καθήκον. ‘Το να είσαι ελεύθερος‘, τόνισε ο γάλλος πρόεδρος‚ ‘συνεπάγεται σε μια χώρα όπως η Γαλλία να είσαι αλληλέγγυος και να έχεις αίσθηση ευθύνης‘. Εδώ στη Γερμανία δεν ακούς σχεδόν τίποτα για ευθύνη και αλληλεγγύη. Αντ΄ αυτού ακούς, πότε από εδώ και πότε από εκεί, για διχασμό της κοινωνίας όταν δεν διασφαλίζεται σε ανεμβολίαστους το παιδαριώδες δικαίωμά τους να μην εμβολιαστούν».

Der Spiegel: Το φθινόπωρο του Ερντογάν

Ο πρόεδρος Ερντογάν ελέγχει σχεδόν όλους τους θεσμούς στην Τουρκία. Δεν έχει ωστόσο βρει αντίδοτο στην οικονομική κρίση. Πόσο ακόμα θα καταφέρει να παραμείνει στην εξουσία; διερωτάται το Der Spiegel με τίτλο «Φθινόπωρο για τον πατριάρχη».

Το γερμανικό περιοδικό παρατηρεί: «Στα πρώτα χρόνια της εξουσίας του ο Ταγίπ Ερντογάν έδωσε μεγάλη ώθηση στην οικονομία με μεγαλόπνοα κατασκευαστικά έργα. Η αναπτυξιακή πολιτική απέδιδε όσο η τουρκική λίρα παρέμενε σταθερή και επενδύσεις από το εξωτερικό έρεαν προς την Τουρκία. Τώρα όμως η χώρα βρίσκεται σε καθοδικό σπιράλ. Με την αυταρχική του πολιτική, τις διώξεις πολιτικών αντιπάλων και τις παρεμβάσεις στην πολιτική επιτοκίων ο πρόεδρος Ερντογάν απώλεσε την εμπιστοσύνη των επενδυτών. Και σήμερα δεν θέλει να παραδεχθεί ότι η παγκόσμια οικονομία δεν υπακούει, όπως έκαναν για καιρό οι ψηφοφόροι του. Πιστεύει ότι παρά την κρίση μπορεί να συνεχίσει σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Έτσι εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι χαμηλά επιτόκια οδηγούν σε χαμηλές τιμές. Διεθνώς ωστόσο οι οικονομολόγοι συμφωνούν ότι ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει».

Στέφανος Γεωργακόπουλος