Ιράν: Ένας δημοφιλής πρόεδρος με δεμένα χέρια

Σε μια περίοδο που η αντιπαράθεση του Ισραήλ με την υποστηριζόμενη από το Ιράν οργάνωση Χεζμπολάχ στον Λίβανο δείχνει να παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις, ο πρόσφατα εκλεγείς Μασούντ Πεζεσκιάν έλαβε και επίσημα το έγγραφο με την έγκριση του ανώτατου πνευματικού ηγέτη Αγιατολάχ Χαμενεΐ για την ανάληψη της προεδρίας. Η ορκωμοσία του θα γίνει επίσημα την Τρίτη, αλλά αυτό ήταν το πιο σημαντικό εμπόδιο, που έπρεπε να ξεπεράσει μετά την αναπάντεχη για πολλούς επικράτησή του.

Οι προσδοκίες από τη μεριά των συμπατριωτών του εστιάζονται κυρίως στους τομείς της οικονομίας και της κοινωνικής ζωής και αυτό έδειξε και ο ίδιος με μια σχετικά προσεκτική διατύπωση, κατά τη διάρκεια της τελετής, όπου κυριάρχησαν τα συνθήματα θρησκευτικού περιεχομένου.

«Όσοι ψήφισαν εμένα ή τους αντιπάλους μου αλλά και όσοι δεν προσήλθαν να ψηφίσουν σε ένδειξη διαμαρτυρίας απαιτούν αλλαγή από το κράτος, εμένα και την επόμενη κυβέρνηση».

Οι σχέσεις με τη Δύση

Στο εξωτερικό φυσικά αναρωτιούνται αν ο σχετικά μετριοπαθής και έμπειρος πολιτικός θα μπορούσε να επιφέρει κάποιες μικρές έστω αλλαγές σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, καθώς στο παρελθόν έχει εκφραστεί υπέρ της βελτίωσης των σχέσεων με τη Δύση χωρίς πάντως να γίνει ιδιαίτερα συγκεκριμένος.

Η τοποθέτηση του Χαμενεΐ λίγο αργότερα έδειχνε πάντως ξεκάθαρα ποιος έχει το πάνω χέρι στο συγκεκριμένο θεοκρατικό καθεστώς, εξανεμίζοντας προσδοκίες για αποκλιμάκωση της ρητορικής απέναντι σε Ισραήλ και ΗΠΑ.

«Η δύναμη της αντίστασης γίνεται όλο και πιο εμφανής κάθε μέρα. Ο σιωνιστής εχθρός, με όλη τη βοήθεια από την Αμερική και ορισμένες προδοτικές κυβερνήσεις, δεν κατάφερε να ακινητοποιήσει ή να υπερνικήσει τις δυνάμεις της αντίστασης.»

Ένας εύκολος στόχος

Είναι σαφές ότι το καθεστώς μπορεί να υποτίμησε τη δυναμική του Πεζεσκιάν και να τον άφησε να κατέβει στις εκλογές, αλλά δείχνει αποφασισμένο να του κρατήσει δεμένα τα χέρια σε ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής. Ο 69χρονος καρδιοχειρουργός, επί χρόνια βουλευτής, αλλά και υπουργός Υγείας στα χρόνια του προέδρου Χαταμί γνωρίζει βεβαίως ότι για να επιτύχει βελτίωση σε τομείς, όπως η καταπολέμηση της ανεργίας και του πληθωρισμού θα χρειαζόταν επειγόντως την χαλάρωση των δυτικών κυρώσεων, που θα έδιναν ανάσες στην οικονομία. Έτσι κι αλλιώς ο ίδιος βλέπει τον ρόλο του ως «γεφυροποιού» ανάμεσα στο καθεστώς και στην κοινωνία. Με δεδομένη την άσχημη σημερινή κατάσταση κάποιοι πιστεύουν ότι για το καθεστώς μπορεί να αποδειχτεί και ευλογία η εκλογή του, αφού θα έχουν ένα αποδιοπομπαίο τράγο να φορτώσουν τα όποια προβλήματα συνεχίζουν να υπάρχουν ή μπορεί και να επιδεινωθούν. Το ίδιο ισχύει και στον τομέα των ανθρώπινων και πολιτικών ελευθεριών, όπου οι υποσχέσεις του ήταν εξίσου προσεκτικά διατυπωμένες.