مشکل اخراج پناهجویان تونسی از آلمان

این سوال همیشه مطرح است که چرا مهاجران از کشورهای مغرب یا شمال افریقا مثلاً تونس را نمی توان زودتر از آلمان اخراج نمود؟ در پایان سال ۲۰۱۶ طبق گزارش های جدید وزارت داخله آلمان حدود ۳۳ هزار تونسی در آلمان زندگانی می کردند و البته کاملاً قانونی. فقط شمار اندک آن ها یعنی حدود ۱۵۰۰ نفر آن ها مکلف به ترک آلمان می باشند. در کل ۲۸۷ تونسی نیز واقعاً اخراج گردیده اند که از جمله آن ها ۱۱۶ نفر مستقمیاً به کشور شان واپس فرستاده شده اند و این هفت بار بیشتر از سال گذشته می باشد. پیشرفت هائی نیز به وجود آمده است، به خصوص حادثه سؤ قصد برلین توسط انیس عمری یک بار دیگر اخراج را به حیث یک امر عاجل مطرح نمود. انیس عمری اسلامگرای تونسی می بایست اخراج می گردید، اما نخست او ناپیدا بود و دوم اینکه تونس برگشت دادنش را درست در همان روزی قبول کرد که این سؤقصد در برلین اتفاق افتاد. برای اینکه چرا اخراج مهاجران غیرقانونی به کشورهای مغرب یا شمال افریقا این قدر دشوار است، دلایل مختلفی وجود دارد که به طور مثال در مورد تونس اشتیفن اهلیرت روشنی می اندازد:

بیش از یک دهم تونسی ها در خارج کشور زندگی می کنند. از آنجائی که این مسأله بسیار مهم است، در تونس برای این گروه مردم یک وزیر در دولت وجود دارد. مهاجران با ارسال میلیاردها یورو به خانواده های شان از اقتصاد ضعیف کشور شان حمایت می کنند. مقامات تونسی واپس فرستادن مهاجران این کشور را از نگاه اقتصادی بیشتر مخرب و بوروکراتیک دانسته و دیدگاه های غیر رسمی مقامات تونسی در قسمت اخراج تونسی ها از اروپا نیز می تواند مشابه آن باشد. عودت دادن غیر داوطلبانه یک نوع ننگ شمرده می شود و حاکی از ناکامیست و آن ها را در برابر بی سرنوشتی قرار می دهد. آنها به جای آنکه در اروپا بخت شان را بیازمایند، به لشکر بیکارانی می پیوندند که آینده ای ندارند. علاوه براین یک مشکل فزاینده دیگر نیز وجود دارد و آن خطر از ناحیه کسانی مانند انیس عمری سؤ قصد کننده برلین است که کشور کوچک مغرب برای آن آمادگی ندارد. این چیزی است که زاهد لخضر نماینده پارلمان از حزب چپی موسوم به  جبهه مردمی به آن اشارت می نماید.

زاهد می گوید:« دولت تونس برای این مشکل آمادگی ندارد. در داخل حکومت اختلاف نظر وجود دارد. برخی می خواهند تروریست های بازگشت داده شده را قبول نکنند. دیگران می گویند ما باید اجازه بدهیم که به اینجا بیایند. این اختلافات حل نشده اند.»

صدها تن از تونسی های جوان در سوریه، لیبیا، عراق و همچنان اروپا به "دولت اسلامی" یا داعش پیوسته اند. در مقایسه با شمار جمعیت، هیچ کشوری مانند تونس تروریست های احتمالی صادر نکرده است. حکومت می گوید که یک لیست۲۹۰۰ نفری از چنین جوانان تندرو شده دارد. از این جمله ۸۰۰ نفر شان واپس به تونس برگشته اند که بسیاری آن ها یا در زندان اند و یا در حبس خانگی. محرزية العبيدي یک نماینده پارلمان از حزب اسلامی میانه رو النهضه است. او می گوید که کشورش باید این جوانان را قبول کند، اما در این قسمت درمانده است که با آن ها چه کند.

العبیدی می گوید:«چه گونه با آن ها رفتار کنیم؟ چه گونه می توانیم بدانیم که آن ها چه کرده اند و چه جرمی را مرتکب شده اند و چه شواهد حقوقی داریم که در مورد آن ها قضاوت کنیم؟»

کدام دلایل محکمه پسند و وسایلی برای نظارت آن ها و برنامه ای برای این وجود ندارد که چه گونه این جوانان تندرو شده را دوباره در جامعه ادغام نمود. رضوان عيارة وزیر دولت تونس برای مهاجران و تونسی های مقیم خارج به فرستنده رادیویی "موزاییک اف ام" گفته است در قسمت انیس عمری سؤ قصد کننده در برلین در بدو گزارش های ضد و نقیضی ارائه می شد.

rr/af/Ehlert, Stefan