1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

اعتراضات تونس؛ "کار و آزادی فقط روی کاغذ نوشته اند"

دویچه وله / عاصف حسینی۱۳۹۴ بهمن ۴, یکشنبه

در پی یک رشته مظاهرات خشونتبار در تونس، نخست وزیر این کشور خواهان "صبر و شکیبایی" معترضان شده است. اعتراضات هنگامی شروع شدند که یک جوان بیکار خود را با جریان برق کشت.

https://p.dw.com/p/1Hj8k
عکس: Reuters/Z. Souissi

در ادامه یک رشته تظاهرات خشونتبار به خاطر بیکاری در تونس، حبیب الصید، نخست وزیر این کشور روز شنبه از مردم خواست تا "شکیبا" باشند. الصید در نشست اضطراری کابینه اش وعده سپرد که حکومت او بیکاری وسیع در کشورش را جدی می گیرد اما گفت که این تغییرات یک شبه انجام نمی شوند و نیاز به زمان است.

الصید گفت که "با وجود نکات مثبتی که به دست آمده اند، تونس در خطر قرار دارد". او از نکات مثبت به عنوان مثال، گذار به دموکراسی را یاد کرد. نخست وزیر تونس از مردم کشورش خواست که "بفهمند مشکلاتی وجود دارند".

او همچنان افزود که "راه حل ها نیز وجود دارند اما کمی صبر و خوشبینی نیاز است". نخست وزیر تونس اما هیچ طرح مشخصی را برای مقابله با بیکاری ارائه نکرد.

بحران شدید پس از انقلاب یاسمنی

یک هفته تنش و تظاهرات در شهر "قصرین" هنگامی شروع شد که روز 16 جنوری یک جوان بیکار به نام رضا یحیاوی از فرط نومیدی از یک ستون برق نزدیک اداره حکومت بالا رفت و خود را به برق داد و کشت.

Demonstration in Bourguiba avenue
عکس: Taib Kadri

نوحه هجلئوی، یک دانشجوی جوان می گوید: «کار، آزادی، کرامت: این ها همان چیزهایی هستند که ما در انقلاب می خواستیم. در پنج سال گذشته هیچ چیز تغییر نکرده؛ پس وقت آن است که برخیزیم و دوباره به جاده ها برآییم».

نرخ بیکاری در سراسر کشور 15 درصد است که میزان آن در بین افرد تحصیل کرده به 32 درصد افزایش می یابد.

رانیا، یک معترض دیگر نیز می گوید: «کار، آزادی و کرامت؛ اینها چیزهایی هستند که در قانون اساسی گنجانده شده اند اما فقط روی کاغذ هستند و عملی نشده اند».

در نتیجه برخورد شدید بین پولیس و معترضان یک پولیس روز چهارشنبه در شهر "فریانه" کشته شد؛ در پی آن، حکومت در سراسر تونس مقررات آمد و شد وضع کرد. روز شنبه، اسد گفت که این مقررات به خاطر دلایل امنیتی همچنان باقی می مانند تا تدابیر دیگری اعلام شوند.

در واقع تونس زادگاه انقلاب موسم به "انقلاب یاسمنی" در سال 2011 است که به سبب آن دیکتاتور سابق این کشور زین العابدین بن علی قدرت را از دست داد. این انقلاب انگیزه ای برای دیگر کشورهای عربی منطقه شد و موج اعتراضاتی موسوم به "بهار عربی" را پدید آورد. در نتیجه حاکمان دو کشور دیگر شمال افریقا، مصر و لیبیا نیز سرنگون شدند.