"جرگه ملی زنان افغانستان" نگران از دهه تحول

"جرگه ملی زنان افغانستان" روز یکشنبه (11 حوت / 2 مارچ) توسط دیده بان افغانستان و اداره زنان ملل متحد در کابل برپا شد. قرار است در این جرگه نظرات، پیشنهادها و نگرانی های زنان افغانستان مطرح شوند و در اختیار حکومت و جامعه جهانی قرار بگیرند.

فرخنده زهرا نادری، نماینده پارلمان و از اشتراک کنندگان "جرگه ملی زنان افغانستان" گفت بسیاری ها فکر می کنند دستاوردهای زنان حاصل فشار جامعه جهانی و حضور نظامی خارجی در افغانستان بوده و پس از 2014 حقوق زنی وجود نخواهد داشت. خانم نادری گفت: «در دوازده سال گذشته زنان به ریشه های قدرت دست نیافتند».

پس از آن که رییس جمهور کرزی از امضای موافقتنامه امنیتی با امریکا امتناع کرد و حالا احتمال "گزینه صفر" مطرح می شود، صدای زنان افغانستان رساتر شده و آن ها می خواهند به جامعه جهانی پیام بدهند که زنان افغانستان در صورت فراموشی حقوق خود را از دست خواهند داد.

گذار سیاسی - که مهمترین رویداد آن انتخابات بهار 1393 است - پروسه صلح با طالبان، انتقال امنیت از نیروهای خارجی به نیروهای افغانستان و گذار اقتصادی که کاهش کمک ها را با خود دارد، موضوعات اصلی بحث در جرگه ملی زنان هستند.

برگشت به عقب

قرار است تا اخیر سال 2014، نیروهای بین المللی افغانستان را ترک کنند. زنان افغانستان از همین حالا نگرانند که مبادا بار دیگر طالبان بر افغانستان حاکم شوند و بر اساس تعبیر سختگیرانه خود از شریعت، زنان را دوباره خانه نشین کنند و مانع تحصیل و حضور آنان در جامعه شوند.

ثریا صبحرنگ، کمیشنر بخش زنان کمیسیون حقوق بشر در این جرگه گفت: «مدت های زیادی حضور زنان به عنوان یک انسان، یک شهروند اصلا غایب بود و حتا در دوران طالبان هویت زنان به عنوان زنان زیر سوال رفته بود».

منشور زنان افغانستان

فعالان حقوق زن اخیرا خواست ها و مطالبات خود را تدوین کرده و زیر عنوان «منشور زنان افغانستان»، آن را در اختیار حکومت و جامعه جهانی قرار داده اند.

خانم صبحرنگ گفت برای این که دستاوردهای ده سال اخیر از دست نروند، باید صدای زنان افغانستان در سطح جهان شنیده شود و از حق بشری آن ها حمایت صورت گیرد: «صدای زنان افغانستان باید پیوند پیدا کند با صدای زنان تمام جهان؛ [با] زنان آزادی خواه و عدالت خواهی که برای برابری و عدالت مبارزه می کنند تا در حرکت جهانی عدالت خواهی جایشان را پیدا کنند».

آنگونه که این فعالان می گویند، منشور زنان افغانستان مربوط به هیچ نهادی نیست بلکه صدای زنان افغانستان برای ادامه پیشرفت و حفظ دستاوردها پس از خروج نیروهای بین المللی می باشد.