"حضور امریکا در افغانستان یعنی حضور در پاکستان"

دویچه وله: آقای رفعت، نیویارک تایمز گزارش داده که اوباما اخیرا سند محرمانه ای را امضا کرده که بر اساس آن ماموریت نظامی نیروهای این کشور در افغانستان یک سال دیگر، یعنی تا ختم سال 2015 ادامه خواهد داشت. شما فکر می کنید اوباما چنین دستوری را به خاطر افزایش ناآرامی ها در افغانستان صادر کرده و یا کدام دلیل منطقه ای دیگر دارد؟

رفعت: با توجه به اینکه هدف اصلی ماموریت ناتو، و به ویژه نیروهای ایالات متحده امریکا مبارزه با تروریزم خوانده شد و تروریزم در افغانستان و منطقه تهدیدی برای امنیت ملی امریکا خوانده می شود، حالا می بینیم که این تهدید هنوز آنچنان که باید از بین نرفته است. در این اواخر باز شاهد حضور گروه های تروریستی دیگری همچون دولت اسلامی و یا داعش سابق در پاکستان هستیم. در افغانستان هم همچنان می بینیم که فعالیت های مخالفان مسلح ادامه دارد. اینها همه می رسانند که چون امریکا هنوز به هدف اصلی استراتیژی اش که همانا سرکوب تروریزم است دست نیافته، خود را نیازمند ادامه این ماموریت برای یک سال دیگر در افغانستان می داند. به اضافه این مطابق با پیمان امنیتی که میان کابل و واشنگتن به امضا رسیده است، ممکن است شمار محدودتری از نظامیان این کشور تا آخر سال 2024 در افغانستان باقی بمانند. من فکر می کنم از دو سال پیش که کار امضای این پیمان روی میز رهبران کابل و واشنگتن قرار داشت، امریکایی ها پیشبین این بودند که تا ختم سال 2014 مشکل تروریزم حل نخواهد شد. حالا دیده می شود که با تشدید فعالیت های تروریستان، تعداد چشمگیرتری از نظامیان خارجی تا یک سال دیگر می مانند.

دویچه وله: به نظر شما تاخیر در تشکیل کابینه جدید دولت و عدم اطمینان جامعه جهانی از کارایی حکومت وحدت ملی چقدر می تواند بر اتخاذ چنین تصمیمی از سوی اوباما تاثیرگذار باشد؟

رفعت: بحث کابینه آنقدر مطرح نیست؛ در واقع این حکومت با تاخیر زیاد به کارش آغاز کرد. اگر فرض کنیم که این حکومت هم کارایی داشته باشد، ما در آخر پایان سال 2014 قرار داریم و نیروهای نظامی هنوز به خوبی برای رویارویی با شورشگری آماده نشده اند. افغانستان هنوز نیروی هوایی ندارد و نیروهای امنیتی اش به آموزش و تجهیزات بیشتری نیاز دارند. این را از یاد نبرید که امریکا در ماموریتش در افغانستان به گونه ای وضع پاکستان را نیز به طور جدی زیر نظر دارد. بیشتر حملات طیاره های بی سرنشین علیه مواضع شورشیان در مناطق قبایلی از افغانستان رهبری می شوند. به گونه ای می توان گفت تنها بحث نگرانی از اوضاع افغانستان مطرح نیست و وضع پاکستان نیز مطرح است. حضور نظامی امریکا در افغانستان به معنای حضور در پاکستان و حتی منطقه است.

دویچه وله: اخیرا نگرانی ها از وقوع یک جنگ نیابتی میان هند و پاکستان نیز در افغانستان شدت گرفته، تا جایی که رئیس جمهور سابق به هند سفر کرد و در این زمینه گفته هایی داشت. همچنان مقامات بلند رتبه ملکی و نظامی پاکستان نیز به امریکا سفری داشتند، فکر می کنید این مسئله چقدر می تواند به این دستور اوباما مرتبط باشد؟

رفعت: نزدیک تر شدن اشرف غنی به چین، پاکستان و عربستان سعودی نگرانی های جدی را در تهران و دهلی ایجاد کرده است. هندوستان به شدت نگران است که با این رابطه نزدیکی که کابل با اسلام آباد می خواهد تامین کند، شاید آسیب هایی به منفعت های هند در منطقه برساند. این هم یک مسئله دیگر است که هند نمی خواهد وضعیت افغانستان بحرانی شود؛ چرا که هر چه وضعیت افغانستان از لحاظ نظامی پیچیده تر و بحرانی تر می شود - در صورتی که حضور قوی ناتو و امریکا در این کشور نباشد - نفوذ پاکستان بر دولت افغانستان بسیار زیاد است. پس حضور سنگین تر حضور ناتو در افغانستان می تواند حکومت این کشور را به حفظ توازن نظامی در منطقه وادار کند.

دویچه وله: آقای رفعت، دستور اوباما برای تمدید ماموریت نظامی نیروهای کشورش برای یک سال دیگر، چه تاثیری را بر استراتیژی پیمان نظامی اتلانتیک شمالی "ناتو" برای خروج نیروهای جنگی اش تا پایان سال 2014 می تواند داشته باشد؟

رفعت: ناتو همچنان به حمایت های آموزشی و لوجستیکی اش با افغانستان ادامه خواهد داد. اما این احتمال هست که آنگونه که از قبل پیشبینی شده بود، نیروهای ناتو در پایگاه هایشان بمانند، در جنگ مستقیم مداخله ای نداشته باشند و فقط در صورت نیاز به حمایت هوایی از نیروهای افغان اقدام کنند. در صورتی که نظامیان امریکایی ماموریت جنگی شان را ادامه بدهند، ممکن است دیگر اعضای ناتو علاقمندی به جنگ زمینی نشان ندهند و بار این جنگ در سال پیش رو تنها به دوش نیروهای امریکایی بماند.