ایالات متحده: هیروئین داروی درد برای افراد سقوط کرده

ایالات متحده امریکا درگیر یک بیماری ای می باشد که داکتران این کشور خود نسخه ای ابتلا به آنرا تجویز کرده اند. شیوع بیماری ایکه می توان آنرا با بحران گرفتاری به ویروس ایدس در دهه 80 مقایسه نمود. وضعیتی که بحث یافتن راه حل برای آن حتی اکنون به رئیس جمهور و کانگرس این کشور نیز رسیده است؛ اما چنین معلوم می شود که بازهم کارساز نخواهد بود. زیرا از این طریق گروه های مقتدر زیادی در این کشور مبالغ هنگفتی درآمد دارند.

بیماری ای فراگیر کنونی در ایالات متحده بنام " اعتیاد به داروهای درد" نام دارد. این عنوان راه سریع تجویز نسخه یک دارویی را هموار می نماید که به ماده مخدر کشنده هیرویین منتهی می گردد.

براساس آمار و ارقام اخیر اداره بهداشت و مرکز کنترول و جلوگیری از بیماری، روزانه 125 تن در پی استفاده از مواد مخدر غیر قانونی جان خودرا از دست می دهند و از این میان 80 تن در نتیجه اعتیاد به هیرویین و مواد مخدر دیگر تلف می گردند. این درحالیست که رقم تلفات سال 2014 به 40 هزار تن می رسید و اکنون رقم قربانیان مواد مخدر رو به افزایش است.

سوء تفاهم کشنده

به گفته پروفیسور داکتر دیوید روزنبلوم استاد دانشکده طب دانشگاه بوستون، مسئول گسترش این وضعیت تمام کسانی اند که نسخه های این مورد را تجویز می کنند و همچنان شرکت های دوا سازی مسئول این معضل می باشند. او افزود: " دو مشکل اساسی در 20 سال اخیر توسط شرکت های دوا سازی خلق شده اند: یکی اینکه داروهای بسیار قوی تولید گردیده و به بازار عرضه شده اند و دوم اینکه با راه اندازی کمپاین های هدفمند تبلیغ گردید که دردهاییکه علاج نشوند به بیماری مبدل می شوند. روزنبلوم این وضعیت را " سوء تفاهم کشنده" تلقی کرده گفت: " 80 درصد کسانیکه ازمواد مخدر استفاده می کنند، قبلاً بطور قانونی داروهای درد می گرفته اند."

قضاوت نادرست در تشخیص رهایی از مواد مخدر

به گفته داکتر روزنبلوم خطر اعتیاد از دیرزمانی به اینسو دست کم گرفته شده است. یک واقعیت اینست که دیگر افراد معتاد نمی توانند از تأثیرات واهی ای داروهای ضد درد منصرف شوند؛ اما خیلی خطرناکتر رهایی ظاهری از مواد مخدر می باشد. او افزود: "اکثر داروهای مواد مخدر فقط پس از چند روز استفاده سبب اعتیاد می گردند. اکثراً به این فکر نمی کنند که ظاهراً این دوا ها تأثیر داشته است و درد آنها مثل قبل دوباره ظاهر شده است. بنابراین آنها نیاز دارند که این دوا ها را مجدداً استفاده کنند."

شرکت های دوا سازی مسئول اند

روزنبلوم تنها کسی نیست که در این ارتباط چنین ابراز نظر می کند، بلکه نتیجه شمارزیاد تحقیقات و پژوهشها در این زمینه نیز با دیدگاه های داکتر مذکورهمسان می باشند. در جدولی که اخیراً در روزنامه نیویارک تایمز منتشر گردیده است، نشان داده می شود که اعتیاد چگونه و از چه زمانی آغاز می شود. طور مثال در مناطق غرب ایالت ویرجینیا و حوزه اپالاشیا در شرق ایالات متحده برای اکثر کارگران پس از زخمی شدن آنها در محل کار و یا هم پس از عملیات های افراد، داروهای ضد درد تجویز می گردید. مردم با این دارو ها عادت کردند و حلقه شیطانی ای اعتیاد نیز از همین جا آغاز به چرخش نمود.

بیمار نه جنایتکار

با توجه به موارد متذکره روز تا روز مجامع عامه نیز بیشتر از پیش به این معضل دقت نمودندو حتی رئیس جمهور بارک اوباما نیز چندین مجتمع ابتکاری را برای مبارزه با این مشکل ایجاد نمود.

هدف این فعالیت ها این بود که افراد معتاد به مواد مخدر را پس از این، نه به عنوان "جانی"، بلکه باید به عنوان "بیمار" نگریست. این افراد را به جای فرستادن به زندان، باید تدوای کرد و کمک نمود.

با آنکه از وجه نظری این امر می تواند یک اقدامی با پیامد های مثبت باشد، اما عملاٌ اجرایی نمودن آن خیلی دشوار است.

به گفته روزنبلوم: " با آنکه شاید این ادعا خیلی نیشدار جلوه کند، اما در ایالات متحده زندان های شخصی زیادی اند که کاملاً سازماندهی شده اند و مالکان این زندانها طبیعتاً مایل به این اند که سلولهای زندانهای آنان پر باشد." بنابرین به گفته روزنبلوم : "با دریغ این وضعیت یک واقعیت توهین آمیزاست."