عارضه مرگبار دوران بارداری که تا حال در باره آن نشنیده اید

کویوا کوی لاربی در سال ۲۰۱۲ هفته بیست و پنجم اولین بارداری خود را می‌گذراند که دست‌ها و پاهایش ورم کردند. او و خانواده‌اش متعجب شدند. او به دویچه وله گفت که در کشور غنا ورم کردن در دوران بارداری نشانه واضحی است که پسر در راه است.

اما کوی لاربی در کنار ورم متوجه علائم دیگری نیز شد. او سردردی و چیزی به نام درد اپی‌گاستر در قسمت بالای سمت راست معده‌اش پیدا کرد. او سوزش معده داشت و متوجه "انواع لکه‌ها" در بدن خود شد. هنگامی که او علائم خود را به پرستارش اطلاع داد، به او گفت «این همینگونه است.»

صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید!

او به اختلال پری‌اکلامپسیا دچار شده بود. یکی از چالش‌ها در این اختلال این واقعیت است که تشخیص بسیاری از علائم آن توسط خود زنان باردار و ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی، مانند پرستارانی که برای تشخیص آن آموزش ندیده اند‌، دشوار می‌باشد. 

پری‌اکلامپسیا یکی از علل اصلی مرگ و میر مادران در سراسر جهان است. مشخصه آن فشار خون بالا در بارداری است، چیزی که زنان اغلب نمی‌توانند آن را احساس کنند.

جویس براون، پروفیسور صحت جهانی و اپیدمیولوژی در مرکز طبی دانشگاهی در اوترخت هالند گفت: «شما ممکن است [فشار خون بالا] داشته باشید و متوجه آن نشوید.» براون گفت کسی که متوجه آن شود، ممکن است علائمی مانند کوی لاربی داشته یا یک احساس عمومی غیرمعمول داشته باشد.

آلبوم عکس از آرشیف:

شیوع پری‌اکلامپسیا از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. سازمان جهانی صحت (WHO) تخمین می زند که سطح این اختلال در کشورهای در حال توسعه حدود هفت برابر بیشتر از کشورهای توسعه یافته است. در سطح جهان، سالانه حدود ۱۲ درصد از مرگ و میر مادران در نتیجه همین مشکل اتفاق می‌افتد.

مراحل پری‌اکلامپسیا: تشنج، کما، مرگ

در اواخر ماه، کوی لاربی شروع به تشنج کرد و ساعت ۲ نیمه شب به سرعت به شفاخانه منتقل شد. به او گفته شد که پری‌اکلامپسیا دارد. پری‌اکلامپسیا اگر به موقع تشخیص و درمان نشود، می‌تواند منجر به کما و حتی مرگ شود.

تنها چیزی که می‌توانست کوی لاربی و طفلش را در آن لحظه نجات دهد، عمل سزارین اضطراری بود.

شوهرش در راه شفاخانه با مادر زن خود تلفنی صحبت کرد. او از وضعیت دخترش تعجب نکرد و گفت: «اوه، این بیماری را من هم داشتم.»

کوی لاربی گفت این اولین باری است که می‌شنود مادرش پری‌اکلامپسیا را تجربه کرده بود.

بیشتر بخوانید: مرگ و میر مادران: وقتی بارداری تبدیل به خطر جانی می‌شود

براون گفت به همه زنانی که بارداری را پشت سر می‌گذارند توصیه می‌کند از مادران خود بپرسند که آیا در هنگام بارداری خود فشار خون بالا داشتند یا نه.

او گفت: «این یک عامل مهم خطر است. اگر می‌دانید که مادرتان این بیماری را داشته، این دلیلی است که شما بیشتر مراقب خود باشید.»

کوی لاربی سه روز پس از زایمان نوزادش را دید. او گفت که نوزاد کوچکتر از آن بود که بتواند شیر بدهد و ۴۸ ساعت بعد، نوزاد دچار مشکل شد و سپس فوت کرد. او گفت: «دل ما شکست.»

بارداری‌های دومی و سومی

کوی لاربی مصمم بود صاحب طفل شود. در واقع، رویای او داشتن پنج طفل بود. او یک سال بعد در سال ۲۰۱۳ دوباره باردار شد.

پنج ماه پس از بارداری، او برای انجام بقیه مراقبت‌های خود به ایالات متحده سفر کرد. او دوباره پری‌اکلامپسیای دیررس را تجربه کرد، اما توانست در هفته ۳۷ حاملگی با موفقیت یک نوزاد دختر به دنیا آورد.

او با انگیزه تجربه مثبت ولادت، در سال ۲۰۱۳ برای سومین بار باردار شد. او همان علائمی را که در بارداری‌های دیگر خود دیده بود، تجربه کرد، اما شدت آنها کمتر بود. او گفت که این بار بیشتر خسته بود.

در هفته ۲۶ حاملگی او برای بررسی فشار خون به شفاخانه رفت. او هیچ علائم شدیدی را تجربه نمی‌کرد، اما به دلیل بارداری‌های قبلی خود می‌دانست که این بررسی‌ها بسیار مهم است. فشار خون او ۱۵۰ بر ۱۰۰ بود - به اندازه‌ای بالا که داکتر به او توصیه کرد در شفاخانه بستری شود.

آلبوم عکس از آرشیف:

در چهارمین روز بستری شدن کوی لاربی در شفاخانه، یک قابله ضربان قلب نوزاد را بررسی کرد و چیزی احساس نکرد. یک داکتر تائید کرد که او نوزاد را از دست داده است. تیم صحی با انجام عمل جراحی، جنین مرده را از رحم کوی لاربی خارج کردند و جان خود او را نجات دادند.

کوی لاربی گفت: «در این مرحله، بلی، من ضربه روحی خوردم. همواره سوال‌هایی می‌پرسیدم. من فکر می‌کردم این دو بار است که چنین می‌شود، این خیلی زیاد است.»

در جریان زمان بهبودی، او جستجوی آنلاین را برای پیدا کردن پاسخ آغاز کرد. او گروه‌های حمایت از افراد دچار پری‌اکلامپسیا را یافت، اما فقط در ایالات متحده، بریتانیا و آسترالیا. او با آنها ارتباط گرفت و گروه کمکی خود را راه‌اندازی کرد و آن را برنامه عمل پری‌اکلامپسیا در غنا نامید.

هدف کوی لاربی ارائه اطلاعات در مورد این اختلال و افزایش آگاهی در بین زنان و ارائه دهندگان مراقبت‌های صحی بود.

او می‌خواست با محققان برای یافتن راه‌هایی برای بهبود وضعیت این زنان در غنا همکاری کند. و او می‌خواست مرکزی را فراهم کند که در آن زنانی که دچار پری‌اکلامپسیا می‌شوند بتوانند به مشاوره دسترسی داشته باشند.

کوی لاربی گفت: «در جامعه ما، صحبت از سلامت روانی کار آسانی نیست، مگر این که در چنین لحظات مملو از صدمه روانی، شوهر و خانواده‌ای حامی داشته باشید. باید خودتان با این نوع چیزها کنار بیایید.»

سندروم هلپ: پری‌اکلامپسیا در بدترین حالت

در سال ۲۰۱۹ کوی لاربی با راه اندازی برنامه عمل پری‌اکلامپسیا در غنا و با سال‌ها دانش در این زمینه، خودش برای چهارمین بار باردار شد.

او گفت: «امید زیادی برای این یکی وجود داشت.»

اما این بار، او به سندرم هلپ (HELLP)، شدیدترین شکل پری‌اکلامپسیا مبتلا شد و مجبور شد نوزادش را به دنیا بیاورد تا جان خود را از دست ندهد. نوزاد یک کیلوگرامی سه روز پس از تولد فوت کرد.

سه تأخیر: راه‌های مشاهده مرگ و میر مادران

به گفته براون، سلامت مادر نشان‌دهنده نحوه عملکرد یک سیستم صحی است و این که ما چقدر سلامت زنان را در اولویت قرار می‌دهیم.

او گفت: «اکثر زنان هنگام شروع بارداری سالم هستند. اما [ممکن است] عوارضی وجود داشته باشد که نیاز به مراقبت به موقع و با کیفیت داشته باشد. و اگر به این مراقبت به موقع و با کیفیت خوب دسترسی نداشته باشید، پیامد آن نامطلوب باشد. و پیامدهای نامطلوب می‌توانند به معنای واقعی کلمه کشنده باشند.»

کارشناسانی مانند براون به مرگ و میر مادران از طریق چیزی به نام مدل «سه تاخیر» نگاه می‌کنند.

اولین تأخیر در خود زن رخ می‌دهد: او فکر نمی‌کند که درد او آنقدر جدی باشد که نیاز به مراقبت صحی داشته باشد و آن را نادیده می‌گیرد.

تأخیر دوم تدارکاتی است: موانعی که یک زن می‌تواند هنگام تلاش برای رسیدن به یک مرکز مراقبت‌های صحی با آن روبرو شود. این گونه موانع به ویژه در مناطق دورافتاده روستایی، جایی که زنان ممکن است ساعت‌ها دور از یک مرکز صحی زندگی کنند، زیاد است.

تأخیر سوم، کیفیت مراقبت صحی پس از رسیدن زن به شفاخانه است.

تیتوس بیو، داکتری در غنا که تحقیقاتش به طور خاص بر پری‌اکلامپسیا متمرکز شده است، گفت هنگامی که زنان به شفاخانه می‌رسند، کیفیت ارتباط بین آنها و داکتران در تاخیر سوم تعیین‌کننده است.

به گفته این داکتر، غیرمعمول نیست که به یک زن باردار گفته شود باید به بارداری خود پایان دهد و بلافاصله نوزاد را به دنیا بیاورد، بدون اینکه توضیحی داده شود یا گپ‌های داکتر را بفهمد.

این ممکن است باعث شود که چنین بیمارانی درمان را رد کنند، فقط به این دلیل که نمی‌دانند چه اتفاقی در حال رخ دادن است.

کوی لاربی گفت که ناکامی در برقراری ارتباط به نحوی بود که منجر به مرگ اولین نوزادش شد. کوی لاربی گفت: «نفهمی نوزاد مرا کشت. در آن مرحله این ارتباط برقرار نشد.»

این طنز تلخی است که حتی زمانی که زنان به مراقبت‌های بهداشتی مورد نیاز دسترسی دارند، برخی حتی ممکن است به دلیل اعتقادات مذهبی، درمان را رد کنند. بیو گفت که این می‌تواند منجر به شکل دیگری از سوء تفاهم شود.

او گفت که برخی از این زنان می‌پرسند: «چرا می‌خواهید به من یک نوزاد نارس بدهید؟» به گفته او، برخی زنان تا زمانی که با مرجع مذهبی خود مشورت نکنند، زایمان زودهنگام را که برای زندگی شان حیاتی است، قبول نمی‌کنند.

بیو گفت که شفاخانه‌ها در غنا با استخدام کشیشان برای کار در مراکزشان به فکر رسیدگی به این مشکل هستند. اما غنا دارای مذاهب مختلف، و فرقه‌های گوناگون از هر یک از این ادیان است، بنابراین این یک راه حل جامع نیست.

صفحه یوتیوب دویچه وله را تماشا کنید!

اما شاید نکته این باشد: هر زن و بارداری‌اش، انفرادی و منحصر به فرد است. همانطور که کوی لاربی دریافت هر یک از بارداری‌های او متفاوت بود. متخصصان می‌گویند مراقبت در هنگام بارداری فقط مربوط به زایمان یا مواقع اضطراری نیست. مراقبت باید از همان ابتدا شروع شود.