نهادهای متعدد مبارزه با فساد و افزایش رشوه ستانی
۱۳۹۰ اردیبهشت ۲۲, پنجشنبه
محمد یاسین عثمانی، رییس دوره‌ای کمیته نظارت و ارزیابی روز چهارشنبه در مراسم افتتاح این کمیته گفت مردم افغانستان از رشوه‌های میلیونی که در ادارات عالی دولتی تبادله شده بی‌خبر مانده اند.
عثمانی افزود: «فسادهایی است که بودجه دولت و کمکهای وارده به معامله گرفته شده و زمینه ساز عیش و نوش معامله گران میگردد».
این چندمین باری است که مقامها از فسادهای کلان میلیون دالری صحبت میکنند، اما از عاملان آن نام نمیبرند. آقای عثمانی نیز از این ادارات و کسانی که چنین رشوه‌ها را به دست آورده نام نگرفت.
کمیته ایجاد شده شش عضو دارد و سه آن عضو خارجی هستند که به گفته عثمانی، سه عضو خارجی در کشورهای شان در مبارزه با فساد متخصص میباشند.
عثمانی گفت پیچیدگی‌های اداری زمینه رشوه ستانی در ادارههای دولتی را به وجود آورده است: «پیچیدگی‌های روشهای اداری زمینه ساز رشوه و فساد شده است. اکثر مقامها میدانند که ساختار اداری شان ظالمانه طرح شده و فساد انگیز میباشند ولی هیچ ریفورمی به وجود نیاورده اند».
عبدالرووف ابراهیمی، رییس ولسی جرگه در این مراسم گفت فساد و رشوه ستانی فاصله مردم از دولت را بیشتر کرده، به حدی که مردم نسبت به آینده شان بی باور شده اند.
او افزود: «ما متیقین هستیم تازمانی که همه مسوولین صادقانه دست به دست هم ندهند و برای ریشه کن کردن این پدیده بدنام دست به کار نشوند، یک اداره هر قدر جدی باشد ولی از وزارت خانهها همکاری نشود، مشکل به حالت خود باقی میماند».
«فساد پیشه‌های مصوون»
عزیز رفیعی، رییس مجتمع جامعه مدنی افغانستان که در این مراسم سخن میگفت خاطر نشان کرد که افزایش روز افزون فساد و رشوه ستانی افغانستان را به عمق فاجعه و بحران مواجه کرده است.
رفیعی گفت تا زمانی که خود افغان‌ها برای ریشه‌کن کردن فساد اقدام نکنند، هیچ کشور خارجی نمی‌تواند با فساد در افغانستان مبارزه کند.
به گفته آقای رفیعی کسانی در فساد کلان دست دارند که معافیت دارند و با وجود رشوه ستانی‌ها از مجازات و مکافات در امان هستند: «متاسفانه آنانی که معافیت دارند و مصوون هستند، بازهم معافیت دارند و مصوون هستند».
در همین حال شماری از باشندگان کابل میگویند ایجاد کمیسیون‌های پی در پی مبارزه با فساد به جای کاهش رشوه ستانی، سبب افزایش آن میشود. شاکر طاهریان، دانشجوی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه کابل میگوید ایجاد نهادهای متعدد مبارزه با فساد، رشوه ستانی و کارشکنی در ادارههای دولتی را بیشتر کرده است.
او میگوید: «قبلا اگر یک ارگان رشوت میخورد مردم رشوت کمتر میپرداختند ولی حالا که از سارنوالی و ادارههای متعدد مبارزه با فساد که در آن اداره جمع شده، کسی که به آن اداره مراجعه میکند باید پول هنگفتی بپردازد تا آنها بین خود تقسیم کنند و همه شان راضی شوند».
خانمی که از گرفتن نام خود خود داری میکند می گوید زمینش توسط فردی زورمند غصب شده ولی قاضیها به جای آن که حق را به صاحب آن برگردانند، براساس میزان رشوه فیصله میکنند: «او نفر به زور پیسه اش سه فیصله گرفته. قاضیها هم فقط پیسه را میبینند و خلاص».
این خانم میگوید پس از بارها مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی برای به دست آوردن حق‌اش ناامید شده و میخواهد پس ازاین به زیارت‌گاه‌ها مراجعه کند.
دویچه وله/ حسین سیرت
ویراستار: عارف فرهمند