کوبلر: شرایط برای پس فرستادن مهاجران به لیبیا مهیا نیست
۱۳۹۵ بهمن ۱۹, سه‌شنبه
دویچه وله: اتحادیه اروپا روی این مباحثه می کند که چگونه می تواند در مساله پناهجویان جلو برود. در اینجا همچنان تاملات پیرامون اعزام پناهجویان به لیبیا نیز یک نقش بازی می کند. شما این را چگونه ارزیابی می کنید؟
مارتین کوبلر: من البته تفاهم کاملی با اروپائیان دارم که می خواهند یورش پناهجویان از خود لیبیا و از طریق لیبیا را محدود گردانند. اما در شرایط کنونی واپس روان کردن پناهجویان به لیبیا یک راه حل عملی نیست. در اینجا چیزهای غیر انسانی اتفاق می افتد. در این جا قاچاق انسان در کار است و جنایت علیه بشریت وجود دارد. طبعاً همه این ها باید مهار گردند. اما معیارات بین المللی وجود دارند که کنوانسیون پناهجویان باید احترام شود. بنابراین نمی توان انسان ها را در یک شرایط خوفناک مانند اردوگاه های لیبیا واپس روان کرد و من معتقدم که همه شاهد این وضعیت اند.
دویچه وله: ایا می توانید شرایط اردوگاه ها را در آنجا توصیف کنید؟
مارتین کوبلر: نباید چنین تصور کرد که آنجا هم مانند کمپ های مهاجرین در اردن است. در آنجا خیمه های کمیساریای عالی پناهنده گان ملل متحد برپا شده است. کمپ های لیبیا غالباً بسیار مزدحم اند و انسان ها باید قسماً خواب شوند، یکی بیایستد و دیگری بخوابد. قریب ده درصد ساکنان ذکور دچار فقر غذ ائی اند. علاوه براین بیماری های پوستی و بد رفتاری های دولتی وجود دارد. پناهجویان مورد تجاوز جنسی، لت و کوب و حتی برخی اوقات قتل قرار می گیرند. این شرایط مناسبی نیست که پناهجویان را واپس به لیبیا روان کرد. این شرایط کاملاً غیر قابل قبول اند.
یک بار دیگر، من می دانم که اروپائیان و همچنان آلمانی ها می خواهند سرازیر شدن پناهجویان را محدود گردانند. اما این امکان ندارد که آن ها را واپس به کمپ هائی فرستاد که در آنجا فاقگی بکشند، عذاب ببینند و مورد تجاز واقع شوند. این واقعیت که هم اتحادیه اروپا وهم آلمان در لیبیا سفارت ندارند، خود نشان می دهد که وضع امنیتی در آن جا مخاطره آمیز است.
دویچه وله: چه باید کرد تا شرایطی به وجود آید که پناهجویان واپس به لیبیا رفته بتوانند؟
مارتین کوبلر: راه حل در آن است که ساختارهای دولتی قوی به وجود آورد و لیبیا باز کشوری گردد که به طور قابل قبولی در آنجا دولت قانونمدار حاکم باشد و حقوق بشر در اردوگاه های پناهجویان تضمین گردد. در آن صورت می توان با حکومت آن کشور نیز داخل تماس و مذاکره شد که چگونه امکان دارد این افراد را دو باره به آنجا آورد.
دویچه وله: در کوتاه مدت چگونه می توان مانع شد که مردم از لیبیا به اروپا بیایند؟
مارتین کوبلر: نظارت از سواحل باید توسعه یابد. وضع بشری در اردوگاه های پناهجویان باید بهتر گردد. سوم، شمار آن کسانی افزایش داده شود که داوطلبانه به کشور شان بر می گردند. ما در سال گذشته ۳۰۰۰ نفر داشتیم که به کشور های شان برگشتند. عنصر چهارم آن است که اوضاع در خود کشورهای مبدا بهبود یاید تا مردم بدون دلیل این راه دراز را نپیمایند. غالباً این مهاجرت ها هنگامی صورت می گیرند که افراد یا مورد پیگرد سیاسی قرار می گیرند و یا اینکه مشکلات اقتصادی می داشته باشند. در صورتی که اروپائی ها با کشورهای مبدای پناهجویان همکاری نمایند و اوضاع را در آنجا بهبود بخشند، در آن صورت افراد کمتری این راه را می پیمایند.
دویچه وله: لیبیا یک منطقه بحرانی شمرده می شود. چه مدتی را در بر خواهد گرفت تا اوضاع در لیبیا دوباره آرام گردد؟
مارتین کوبلر: من نمی توانم پیش بینی نمایم. اوضاع در اینجا قدری ثبات یافته است. ما با یک پروسه سیاسی سرو کار داریم، اما ساختارهای موثر دولتی وجود ندارند. و این موجب می شود که نتوانیم پیش بینی نمائیم چه مدتی را در بر می گیرد تا دولت دوباره تشکیل گردد. لیبیا در تاریخش نادراً یک دولت با نهادهای قوی داشته است. دونسل پیش در اینجا دیکتاتوری قذافی به وجود آمد و این دشوار است که یک شبه به این هدف برسیم. این را لیبیائی ها و جامعه بین المللی نیز می فهمند. اما ما با شدت در این جهت کار می کنیم که در این کشور که به طور خاص غنی است و دارای ذخایر بزرگ نفت در افریقا می باشد، دیگر به کدام حمایت جامعه بین الملی نیاز نداشته باشد و مردم نیز بتوانند از رفاهی مستفید شوند که خود مستحق اش می باشند.
مارتین کوبلر، قبلاَ سفیر آلمان در مصر و عراق بود. از نومبر ۲۰۱۵ به اینسو او فرستاده ویژه ملل متحد برای لیبیا است. فرستاده ویژه ملل متحد برای لیبیا در همین نزدیکی ها تحقیقاتی در مورد وضعیت اردوگاه ها در لیبیا انتشار داده است.
مصاحبه کننده: نیکولاس مارتین/ ر. ر.