اصلاحطلبان، کارنامهی دولت نهم و انتخابات ریاست جمهوری
۱۳۸۷ مهر ۲۵, پنجشنبه
رجبعلی مزروعی، روزنامه‌نگار و عضو هیات موسس جبهه مشارکت در گفتگو با دویچه‌وله، به تبیین انتقادها و نظرات تاجزاده پرداخت.
دویچه‌وله: آقای تاجزاده گفته است که اگر نامزد اصلاح طلب‌ها رد صلاحیت شود، در انتخابات شرکت نخواهیم کرد. با وجود سلطه بی چون و چرای اقتدارگرایان بر اهرم های عمده اداره کشور، چگونه جبهه مشارکت امید حضور در انتخابات بعدی را دارد؟
رجبعلی مزروعی: آقای تاجزاده گفته‌اند که جامعه مدنی به مفهوم واقعی خود در ایران شکل نگرفته است. به همین دلیل، افراد از نفوذ زیادی در جامعه برخوردارند و کارکرد افراد از کارکرد احزاب قوی‌تر است. آقای خاتمی دو دوره رئیس‌جمهور بوده و شناخت مردم از آقای خاتمی بسیار زیاد است. اگر این فرد به میدان بیاید، احتمال رد صلاحیت‌اش کم است. با این همه اگر ایشان نامزد اصلاحطلبان شد و آقایان تصمیم گرفتند ایشان را رد صلاحیت کنند، دیگر دلیلی برای حامیان ایشان برای شرکت در انتخابات باقی نمی‌ماند و طبعا گروه‌هایی که از ایشان حمایت کرده‌اند، در انتخابات شرکت نخواهند کرد.
شکسته شدن آرای متحد کسانی که احتمالا به اصلاحطلبان رای دهند، با به میدان آمدن کسانی چون آقای کروبی، چه دورنمایی خواهد داشت؟
الان دیگر تقریبا تمام گروه‌های اصلاح طلب پذیرفته‌اند که باید یک نامزد داشته باشند. خود آقای کروبی هم این را پذیرفته است چون تجربه به اصلاح طلبان نشان می‌دهد که برای پیروزی، چاره‌ای جز ائتلاف ندارند. نامزدها حتما به این موضوع توجه خواهند داشت. به نظر من چندان مشکلی میان اصلاح طلبان نخواهد بود و رای آنها شکسته نخواهد شد.
آقای تاجزاده در سخنان اخیر خود در مورد دولت نهم، از رفتار اقتدارگرایان در شکستن ساختار‌های دمکراتیک نیز صحبت کرده و آقایان جنتی و مصباح را بعنوان ساختارشکنان اصلی معرفی کرده‌اند. سوال این‌جاست که حاکمیت آقایان نامبرده در مجموعه‌ای که مقام رهبری حرف اول و آخر را میزند، چه تعریفی دارد؟
همانطور که گفتم، افراد در جمهوری اسلامی نقش و نفوذ زیادی دارند. عضویت آقای جنتی در شورای نگهبان ونظریه‌پردازی‌های آقای مصباح، تاثیر زیادی در نفوذ آنها دارد. بر اساس برداشت دوستان ما، این‌ها رای مردم را قبول ندارند. رای مردم را اثباتی نمی‌دانند. بلکه امری زینتی و تشریفاتی می‌دانند. طبیعی است که این‌ها تحت تاثیر شرایط هم هستند. اگر نیروهایشان به گونه‌ای باشد که بتوانند مانند انتخابات قبل عمل کنند، همان کار را می‌کنند. اما اگر نیروهای دیگری در جامعه باشند، این‌ها نیز همانند قبل نمی‌توانند عمل کنند. میل و نظر این‌ها اینست که با کمترین دردسر فردی را به قدرت برسانند که هم‌نظر خودشان باشند.
آقای باهنر گفته‌اند که زنده بودن اصلاح طلبان، نشانه رافت نظام است. با چنین صحبتی چقدر می‌توان امیدوار بود که اصلا اصلاح طلبان در صحنه حضور داشته باشند، چه برسد که در انتخابات هم پیروز بشوند؟
به نظرم آقای باهنر شوخی کرده‌اند. خود آقایان می‌دانند که اگر انتخابات سالمی برگزار شود، قطعا بازنده‌اند. ضمنا این واژه‌ها قابل بحث‌هستند که منظور از نظام چیست؟ برپایه قوانین موجود، زدن این حرف معنا ندارد. اصلاحطلبان یک نیروی واقعی در جامعه هستند.
آخرین سوال: در جوامع دمکراتیک معمولا خبرنگاران و رسانه‌ها هستند که دست به افشاگری‌های سیاسی و اجتماعی می‌زنند، نه رهبران احزاب. می‌توان به آقای تاجزاده خرده گرفت که چرا چنین می‌کنند و آن‌هم این قدر دیر؟
مثال شما شاید درست نباشد. آقای تاجزاده قبلا هم همین حرف‌ها را زده و ضمنا ایشان یک روزنامه‌نگار هم هست. ضمنا فضای رسانه‌ای ما باز نیست و با وجود تلاش روزنامه‌نگاران مستقل، اکثر مطبوعات ما دولتی هستند. در نتیجه گاه لازم است که افراد سیاسی نیز، این وظیفه را بر عهده بگیرند.