با مهم‌ترین احزاب سیاسی در انتخابات سراسری آلمان آشنا شوید

در انتخابات پارلمانی آلمان این احزاب از بیشترین شانس برای راهیابی و احراز کرسی‌های پارلمان این کشور (بوندس‌تاگ) برخوردارند: دو حزب دمکرات و سوسیال مسیحی (CDU / CSU)، حزب سوسیال دمکرات (SPD)، حزب چپ‌ها (Linke)، حزب سبزها (Bündnis 90 / Die Grünen)، حزب دمکرات آزاد (FDP) و حزب آلترناتیو برای آلمان (AfD).

بیشتر بخوانید: نظام انتخابات پارلمانی در آلمان چگونه است؟

*****************

اتحاد حزب دمکرات مسیحی (CDU) و سوسیال مسیحی آلمان (CSU)

رنگ: سیاه

رئیس: آنگلا مرکل (CDU) و هورست زهوفر (CSU)

نامزد اصلی در انتخابات سراسری: آنگلا مرکل

شمار اعضا: ۴۲۰ هزار نفر

نتیجه در انتخابات سراسری ۲۰۱۳: کسب ۵ / ۴۱ درصد از آراء (۳۱۱ از ۶۳۰ کرسی)

ویژگی: دو حزب دمکرات مسیحی و سوسیال مسیحی تشکیل‌دهندگان فراکسیونی مشترک در پارلمان هستند. حزب دمکرات مسیحی آلمان در تمامی نقاط و ایالات این کشور فعالیت دارد، به غیر از ایالت بایرن. فعالیت‌های حزبی و انتخاباتی در این ایالت در اختصاص حزب سوسیال مسیحی است.

طیف هواداران: وفادارترین رأی‌دهندگان به این دو حزب را مسیحیان مؤمن تشکیل می‌دهند که اکثر آنها نیز بالای شصت سال سن دارند. کشاورزان و شاغلان مستقل از جمله طیف‌هایی هستند که آرای خود را به نفع این دو حزب به صندوق می‌ریزند. بسیاری از کسانی که به احزاب دمکرات مسیحی و سوسیال مسیحی رأی می‌دهند از تحصیلاتی متوسط برخوردارند و شمار کمتری از آنان تحصیلات عالی دارند.

تاریخچه: حزب دمکرات مسیحی آلمان پس از جنگ جهانی دوم در غرب آلمان بنیان گذاشته شد تا تمامی رأی‌دهندگان مسیحی و محافظه‌کار را گرد هم آورد. این حزب در بین سال‌های ۱۹۴۹ تا ۱۹۶۳ تحت رهبری کنراد آدناوئر، صدراعظم آلمان زمام قدرت در این کشور را در دست داشت. آدناوئر و وزیر اقتصاد دولت او، لودویگ ارهارد دو چهره‌ای بودند که پدیده "معجزه اقتصادی آلمان" با نام آنان پیوند خورده است. هلموت کهل که در دهه‌های هشتاد و نود میلادی رهبری این حزب را برعهده داشت، از لحاظ زمان صدارت گوی سبقت را از دیگران ربوده است. در سال ۱۹۹۰ در دوران دولت او بود که وحدت دو آلمان تحقق یافت. کهل نیز به "صدراعظم وحدت" شهرت یافته است. آنگلا مرکل رئیس‌ کنونی این حزب نیز از سال ۲۰۰۵ به این سو صدراعظم آلمان است. در ۴۷ سال از تاریخ ۶۷ ساله آلمان فدرال صدراعظم حاکم در این کشور از حزب دمکرات مسیحی بوده است.

برنامه انتخاباتی: آنگلا مرکل چهره‌ای است که در عین حفظ ارزش‌های سنتی حزب دمکرات مسیحی به دنبال نوآوری است. تصمیم او به خروج از انرژی اتمی و همچنین موضع او در قبال مسئله آوارگان و پناهجویان سبب شد که محبوبیت او در بین رأی‌دهندگان و هواداران سنتی این حزب کاهش یابد. ولفگانگ شویبله، وزیر دارایی در دولت مرکل که مسئول اداره‌ی بودجه است، چهره‌ای است که با قاطعیت، ریاضت و صرفه‌جویی اهداف خود را دنبال می‌کند.

شریکان احتمالی در تشکیل ائتلاف: حزب دمکرات مسیحی و سوسیال مسیحی به طور معمول با احزاب سوسیال دمکرات و دمکرات آزاد و در مواردی نادر نیز با حزب سبزها ائتلاف می‌کنند.

حزب سوسیال دمکرات آلمان (SPD)

رنگ: قرمز

رئیس: مارتین شولتس

نامزد اصلی در انتخابات سراسری: مارتین شولتس

شمار اعضا: ۴۴۰ هزار نفر

نتیجه در انتخابات سراسری ۲۰۱۳: کسب ۷ / ۲۵ درصد از آراء (۱۹۳ از ۶۳۰ کرسی)

طیف هواداران: رأی‌دهندگان اصلی به حزب سوسیال دمکرات آلمان را فعالان صنفی، و کارگران صنایع تشکیل می‌دهند. این حزب در بین قشر متوسط نیز محبوب است. سوسیال دمکرات‌ها به ویژه در شهر‌های واقع در مناطق صنعتی آلمان هواداران زیادی دارند.

تاریخچه: حزب سوسیال دمکرات آلمان که در سال ۱۸۷۵ میلادی بنیان ‌گذاشته شد، قدیمی‌ترین حزب سیاسی در آلمان محسوب می‌شود. تأسیس حزب کمونیست آلمان در سال ۱۹۱۹ میلادی سبب شد که حزب سوسیال دمکرات به پایگاهی برای نیروهای اصلاح‌طلب بدل شود. این حزب در دوران ناسیونال سوسیالیسم (نازی) ممنوع بود و بسیاری از اعضای آن در اردوگاه‌های نازی‌ها جان سپردند یا راهی تبعید شدند. حزب سوسیال دمکرات پس از بنیانگذاری آلمان فدرال مدت‌ها نقش اپوزیسیون را ایفا کرد تا اینکه در سال ۱۹۶۶ به همراه حزب دمکرات مسیحی دست به تشکیل ائتلاف زد. ویلی برانت نخستین صدراعظم سوسیال دمکرات آلمان بود. او در سال‌های ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۴ میلادی در رأس دولت قرار داشت. هلموت اشمیت که تا سال ۱۹۸۲ صدراعظم آلمان بود و همچنین گرهارد شرودر (۱۹۹۸ تا ۲۰۰۵) دو سیاستمدار دیگر از این حزب هستند که صدراعظم بوده‌اند.

برنامه انتخاباتی: عدالت اجتماعی و آموزش همگانی از موضوعات محوری برنامه‌ی انتخاباتی حزب سوسیال دمکرات آلمان محسوب می‌شوند. اقداماتی که گرهارد شرودر تحت عنوان "برنامه ۲۰۱۰" به منظور اصلاح بازار کار انجام داد، سبب از دست رفتن محبوبیت این حزب در میان برخی کارگران و افراد بیکار شد. از این رو جای تعجب نیست که مارتین شولتس، رهبر و نامزد این حزب در انتخابات ۲۰۱۷ عدالت اجتماعی، تقسیم عادلانه‌تر ثروت و تسهیلات مالیاتی برای افراد کم‌درآمد را به عنوان موضوعات محوری کارزار خود برگزیده است.

شریکان احتمالی در تشکیل ائتلاف: حزب سبزها، حزب دمکرات مسیحی و حزب چپ‌ها.

حزب چپ‌ها (Linke)

رنگ: قرمز

رؤسا: کاتیا کیپینگ و برند ریکسینگر

نامزدان اصلی در انتخابات سراسری: سارا واگن‌کنشت و دیتمار بارچ

شمار اعضا: ۶۰ هزار نفر

نتیجه در انتخابات سراسری ۲۰۱۳: کسب ۶ / ۸ درصد از آراء (۶۴ از ۶۳۰ کرسی)

طیف هواداران: رأی‌دهندگان اصلی حزب چپ‌ها در ایالات جدید آلمان (در خاک آلمان شرقی سابق) زندگی می‌کنند و معمولا به اقشار کارگری و کم‌درآمد تعلق دارند. این حزب در ایالات غربی آلمان بیشتر به عنوان "حزب معترض" زبانزد است و توانسته شماری از رأی‌دهندگان جوان را جذب کند. حزب چپ‌ها بزرگ‌ترین حزب اپوزیسیون در پارلمان کنونی آلمان محسوب می‌شود.

تاریخچه: حزب چپ‌ها اگر چه در سال ۲۰۰۵ میلادی بنیان ‌گذاشته شد، اما تاریخ و سابقه‌ای به مراتب طولانی‌تر دارد، چرا که به‌گونه‌ای جانشین حزب اتحاد سوسیالیستی آلمان است؛ حزبی که تا فروریزی دیوار برلین در سال ۱۹۸۹ به شکلی دیکتاتوری حکومت آلمان شرقی سابق را در دست داشت. حزب چپ‌ها که در سال ۲۰۰۷ تأسیس شد، از احزاب چپگرای گوناگون شکل گرفته است. این حزب در برخی از ایالات ‌شرقی آلمان نیز جزئی از دولت ائتلافی است و به این ترتیب نیز در سیاستگذاری‌ این ایالت‌ها نقش و سهم دارد.

برنامه انتخاباتی: حزب چپ‌ها تنها حزب حاضر در پارلمان آلمان است که با مأموریت‌های نظامی ارتش این کشور در خارج مخالفت می‌ورزد. این حزب خواهان انحلال پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) است. افزایش حداقل دستمزد در آلمان، تعیین سیاست‌هایی در مقابله با نظام سرمایه‌داری و افزایش مالیات برای افراد پردرآمد و ثروتمند از جمله موضوعات مورد توجه این حزب چپ‌ها است.

حزب سبزها (Bündnis 90 / Die Grünen)

رنگ: سبز

رؤسا: سیمونه پتر و جم اوزدمیر

نامزدان اصلی در انتخابات سراسری: جم اوزدمیر و کاترین گورینگ − اکارت

شمار اعضا: ۶۰ هزار نفر

نتیجه در انتخابات سراسری ۲۰۱۳: کسب ۴ / ۸ درصد از آراء (۶۳ از ۶۳۰ کرسی)

طیف هواداران: رأی‌دهندگان اصلی حزب سبزها معمولا در مراکز شهری در ایالت‌های غربی آلمان زندگی می‌کنند و غالبا به قشر تحصیل‌کرده تعلق دارند. این حزب از این رو به ویژه در شهر‌های دانشگاهی آرای زیادی کسب می‌کند. میانگین سنی هواداران سبزها نیز در سال‌های اخیر افزایش یافته به طوری که تنها ۱۰ درصد از رأی‌دهندگان به این حزب زیر ۳۵ سال سن دارند.

تاریخچه: حزب سبزهای آلمان به‌گونه‌ای از موفق‌ترین جنبش سیاسی ـ اجتماعی در این کشور پس از جنگ جهانی دوم شکل گرفت. این جنبش خواهان پایان به‌کارگیری انرژی هسته‌ای، پایان رقابت تسلیحاتی و همچنین خواستار حقوقی برابر برای همجنس‌خواهان بود. حزب سبزهای آلمان در سال ۱۹۸۰ میلادی بنیانگذاری شد و پس از وحدت دو آلمان نیز با سبزهای آلمان شرقی سابق حزبی متحد تشکیل داد. حزب سبزها در اوایل قرن بیست و یکم و در دوران صدراعظمی گرهارد شرودر در عرصه سیاست بین‌الملل نیز زبانزد شد، چرا که برخی از وزیران دولت ائتلافی شرودر از سبزها بودند، از جمله یوشکا فیشر که در رأس وزارت خارجه آلمان قرار داشت.

شریکان احتمالی در تشکیل ائتلاف: حزب سوسیال دمکرات و حزب دمکرات مسیحی

حزب دمکرات آزاد آلمان (FDP)

رنگ: زرد

رئیس: کریستیان لیندنر

نامزد اصلی در انتخابات سراسری: هنوز مشخص نیست

شمار اعضا: ۵۴ هزار نفر

نتیجه در انتخابات سراسری ۲۰۱۳: کسب ۸ / ۴ درصد از آراء (عدم راهیابی به پارلمان به خاطر مرز ۵ درصدی)

طیف هواداران: بسیاری از رأی‌دهندگان اصلی حزب دمکرات آزاد آلمان از شاغلان آزاد و مستقل، صاحبان شرکت‌ها، دندانپزشکان، صاحبان داروخانه‌ها و همچنین وکلا تشکیل می‌شود. تنها شمار اندکی از هواداران این حزب به قشر کارگری تعلق دارند.

تاریخچه: حزب دمکرات آزاد آلمان در سال ۱۹۴۸ بنیان‌گذاری شد و از تأسیس آلمان فدرال در سال ۱۹۴۹ تا سال ۲۰۱۳ میلادی در پارلمان این کشور حضور داشت. این حزب با توجه ‌به نقش مهمی که در تشکیل دولت‌های ائتلافی در آلمان داشته به "شاه‌ساز" شهرت یافته که اشاره به نفوذ بالای آن برای کمک به قدرت رساندن یک فرد یا گروهی سیاسی دارد. دمکرات‌آزادها در مجموع ۴۱ سال جزئی از دولت بوده‌اند و به این عبارت بیش از دیگر احزاب در قدرت حاکم سهم داشته‌اند. یکی از چهره‌های برجسته‌ی این حزب هانس دیتریش گنشر است که در بین سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۹۲ میلادی بی‌وقفه در رأس وزارت خارجه آلمان قرار داشت. حزب دمکرات آزاد آلمان در انتخابات سراسری ۲۰۱۳ در این کشور ناکامی بسیار تلخی را تجربه کرد و از آنجایی که تنها ۸ / ۴ درصد از آراء را به دست آورد، به خاطر وجود مرز ۵ درصدی نتوانست به پارلمان راه یابد. در دوران اخیر اما این حزب موفق شده است، محبوبیت سابق خود را تا اندازه‌ای بازیابد.

برنامه انتخاباتی: سیاست‌ها و برنامه‌های حزب دمکرات‌آزاد بر محور آزادی‌های فردی و حقوق مدنی استوار است. کاهش میزان مالیات یکی از وعده‌های انتخاباتی این حزب است. دمکرات‌آزادها به‌طور سننتی از هواداران اروپایی متحد محسوب می‌شوند و خواهان گسترش و تعمیق مناسبات میان اعضای اتحادیه اروپا هستند.

شریکان احتمالی در تشکیل ائتلاف: ترجیحا حزب دمکرات مسیحی و در صورت نیاز حزب سوسیال دمکرات

حزب آلترناتیو برای آلمان (AfD)

رنگ: آبی

رؤسا: فرائوکه پتری و یورگ مویتن

نامزدان اصلی در انتخابات سراسری: آلکساندر گاولند و آلیس وایدل

شمار اعضا: ۲۷ هزار نفر

نتیجه در انتخابات سراسری ۲۰۱۳: کسب ۷ / ۴ درصد از آراء (عدم راهیابی به پارلمان به خاطر مرز ۵ درصدی)

طیف هواداران: بسیاری از رأی‌دهندگان اصلی حزب آلترناتیو برای آلمان مردان جوان و کم‌درآمد هستند و از سطح تحصیلات نسبتا پایینی برخوردارند. تنها ۱۵ درصد از اعضای این حزب را زنان تشکیل می‌دهند. این حزب در سال‌های اخیر موفق شد رأی‌دهندگان احزاب دیگر به جز سبزها را جذب کند و از آن گذشته در بسیج و جذب شهروندانی که معمولا از رأی‌دادن خودداری می‌کنند، موفق باشد.

تاریخچه: آلترناتیو برای آلمان حزبی راستگرا و پوپولیستی است که در سال ۲۰۱۳ میلادی بینانگذاری شد. این حزب در انتخابات سراسری ۲۰۱۳ آلمان علیرغم عمر بسیار کوتاهش ۷ / ۴ درصد از آراء را به خود اختصاص داد، اما به علت وجود مرز ۵ درصدی به پارلمان آلمان راه نیافت. حزب آلترناتیو برای آلمان اما در دوران اخیر توانست در انتخابات ایالتی و انتخابات پارلمان اروپا موفقیت‌هایی کسب کند و به مجلس‌ها راه یابد. این حزب در آغاز فعالیتش توسط گروهی تحصیل‌کرده که مخالف پشتیبانی مالی اتحادیه اروپا از یونان و نجات این کشور از بحرانی مالی بودند، راه‌اندازی شد. با گذر زمان اما این حزب چهره‌ای کاملا متفاوت به خود گرفت. در سال ۲۰۱۵ بود که پس از جنگ‌های درون‌حزبی، جناح راستگرایانه توانست قدرت را در دست گیرد. گرایش‌های ملی‌گرایانه و ضداسلامی به ویژه در زمانی که بحران آوارگان و پناهجویان بر اروپا حاکم بود، سبب شد که شماری جذب این حزب شوند. آلترناتیو برای آلمان تنها حزب بزرگ در این کشور بود که از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا و همچنین از پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا مشخصا و به تأکید استقبال کرد.

برنامه انتخاباتی: حزب آلترناتیو برای آلمان بر آن است که مرزهای خارجی اتحادیه اروپا را ببندد، کنترل‌های شدید مرزی برای شناسایی و تشخیص هویت افراد وضع کند و همچنین اردوگاه‌هایی در خارج از مرزهای آلمان بر پا سازد تا از ورود مهاجران به این کشور جلوگیری کند. این حزب همچنین قصد دارد با مشوق‌های مالی شهروندان خارجی‌تبار ساکن در آلمان را به بازگشت به زادگاهشان ترغیب کند. آلترناتیو برای آلمان اسلام را جزیی از جامعه این کشور نمی‌داند، علیرغم آنکه میلیون‌ها شهروند در آلمان مسلمان هستند. این حزب همچنین در نقش انسان در پدیده گرمایش زمین تردید دارد و از این رو می‌خواهد روند استفاده‌ی روزافزون از انرژی‌های تجدیدپذیر در آلمان را متوقف سازد.

شریکان احتمالی در تشکیل ائتلاف: هیچیک از احزاب یادشده.

Ben Knight / SA / FV