بوش، مستبد اما دوست‌داشتنی در فیلم W

پخش فیلم تازه‌ی الیور استون (Oliver Stone) کارگردان آمریکایی، که خیلی‌ها با هیجان به انتظاردیدن‌اش نشسته‌اند، از روز جمعه (۱۷ اکتبر) در سینماهای ایالات متحده آغاز شد. موضوع این فیلم که „W“ نام دارد، زندگی و دوران ریاست جمهوری جرج دبلیو بوش است. این فیلم که پیش از اکران سر و صدای زیادی به راه انداخت توسط هنرمندی کارگردانی شده که یکی از منتقدان سرسخت سیاست‌های بوش به ویژه در جنگ عراق بوده است. استون درمورد انگیزه‌ی ساخت این فیلم می‌گوید: « این‌که بوش یک‌شبه و غیرمنطقی ره صد ساله پیموده و سوای تأثیرگذاری شدید او بر جهان، ما چیز زیادی درباره‌ی این مرد نمی‌‌دانیم. دانسته‌های ما خلاصه می‌شوند به تصاویری که با دقت در کنار هم چیده شده‌اند و برای ما از تلویزیون پخش می‌شوند.» به ادعای استون، این فیلم، " یک پرتره‌ی منطبق با واقعیت" از بوش است. استون بوش را«مردی الکلی که به قدرتمندترین مرد جهان» تبدیل شده است می‌نامد. به اعتقاد استون در مورد بوش باید از یک تغییر شدید سخن گفت، تغییری که «مردی دائم‌الخمر، نازپرورده‌، دانشجوی دانشگاه یل (Yale University)را به سیاستمداری محافظه‌کار تبدیل کرده که تنها از طریق رابطه به کاخ سفید راه یافته است و در آن‌جا پس از ورود، پشت سر هم، تصمیمات اشتباه گرفته است.»

فیلم W نگاهی هزل‌آمیز دارد به زندگی ریئس‌جمهور آمریکا و در برخی صحنه‌ها اپیزودهای از زندگی او را به تصویر می‌کشد که به طور حتم مطلوب بوش نخواهد بود. کارگردان با زبانی طنزآلود و هم دردناک، داستان مردی را تعریف می‌کند، "کم استعداد"، که "تنها هنرش در بازارگرمی" بوده است. اما این تنها یک روی سکه است. در این فیلم می‌توان گاهی سرکی کشید به زندگی خصوصی بوش و چهره‌ای دوست‌داشتنی از او دید متفاوت از شخصیت مستبدانه‌ی او در کاخ سفید.

فیلم جنجالی W از همان ابتدا یعنی درست زمانی که کار فیلمبرداری فیلم در لوییزیانا آغاز شد، موضوع بحث بود. چرا که استون کاری می‌‌کرد که پیش از او هیچ کارگردانی جرأت دست زدن به آن را نداشت؛ ساختن فیلمی درباره‌ی قدرتمندترین و تأثیرگذارترین خانواده‌ی آمریکا و بالاتر از آن، درباره‌ی ریئس‌جمهوری که هنوز بر مسند تکیه زده است.

برای استون اما کار سختی نبود. الیور استون سال ۱۹۹۵ فیلم دیگری ساخته بود در مورد ریچارد نیکسون، ریئس‌جمهور جمهوری‌خواه آمریکا، که به دلیل "رسوایی واتر گیت" مجبور به استعفا شد. فیلم جی اف ک در مورد جان اف کندی، در سال ۱۹۹۱ نیز ساخته‌ی همین کارگردان بود. استون اما این‌بار هدف دیگری را با ساخت این فیلم دنبال می‌کرده است. این فیلم به گفته‌ی خود او "سریع‌ترین پروژه"ی دوران کاری‌اش بوده است، که درست به موقع، سه هفته پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، روی پرده‌ی سینما آمده است. استون با این فیلم دست به بازبینی گذشته می‌زند و گوشه‌هایی از ۸ سال دوران ریاست جمهوری بوش را برای بیننده به تصویر می‌کشد و هم‌زمان برای چند لحظه‌ هم که شده بیننده را وادار به تأمل می‌کند، تأملی برای آینده‌ی ایالات متحده‌ی آمریکا.