روزانه بیش از ۸۰ نفر قربانی سوانح رانندگی در ایران

بیش از یک قرن از ورود نخستین اتومبیل به ایران می‌گذرد. حدود ۱۲۰ سال پیش بود که مظفرالدین شاه قاجار با یک کالسکه بدون اسب که با سروصدای فراوان حرکت می‌کرد از فرنگ به ایران بازگشت. این کالسکه آتشین به سرعت جای خود را در خیابان‌های ایران بازکرد؛ فرهنگ استفاده از آن متأسفانه خیر!

عدم توجه به تابلوها و قوانین راهنمایی و رانندگی به عنوان مثال: عبور از چراغ قرمز، موتورسواری بدون کلاه ایمنی یا عدم استفاده از کمربند ایمنی در خیابان‌ها و جاده‌های ایران امر عادی به شمار می‌رود.

«خدمات‌دهی بیشتر میسر نیست»

با گذشت یک قرن از حضور اتومبیل‌ها‌در خیابان ‌و جاده‌های ایران، حوادث و سوانح رانندگی، پس از بیماری‌های قلب و عروق، دومین علت مرگ و میر شهروندان ایران است.

دبیر علمی جامعه جراحان ایران اواخر مهرماه ۹۰ اعلام کرد که ۴۰ درصد از مصدومانی که توسط آمبولانس‌ به بیمارستان‌های کشور منتقل می‌شوند، مصدومان حوادث رانندگی هستند.

سیاوش صحت با انتقاد از عدم رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی در جاده‌های «بسیار شلوغ و پرتردد» کشور خواستار تشدید این قوانین شد.

وی تأکید کرد که در وضعیت موجود «امكان خدمات دهی بيشتر به بيماران در بهترين وضعيت برای ما ميسر نيست.» به گفته سیاوش صحت در هر ساعت ۲۶ نفر به دلیل مصدومیت در پی سوانح رانندگی به بیمارستان‌ منتقل می‌شود. از این تعداد، بنا بر آمار سازمان پزشکی قانونی، به طور متوسط روزانه ۸۲ نفر جان خود را از دست می‌دهند.

ایران در شمار پرتلفات‌ترین کشورها

سازمان پزشکی قانونی کشور در گزارشی که یکشنبه ۲۲ آبان (۱۳ نوامبر) در سایت این سازمان منتشر شد، اعلام کرد که در فاصله سالهای ۸۵ تا ۸۹ در مجموع ۱۲۰ هزار و ۷۰ نفر در حوادث رانندگی جان باختند.

جاده‌های باریک و نامناسب، گردنه‌های پرخطر، کمبود تابلوها و علائم راهنمایی و رانندگی و البته بی‌توجهی به قوانین از جمله مهمترین علل بروز تصادف جاد‌ه‌ای در ایران هستند. ایران با توجه به جمعیت خود در شمار کشورهایی قرار دارد که سالانه بالاترین نرخ تلفات سوانح رانندگی را ثبت می‌کنند.

دبیرکل سازمان ملل متحد بهار سال جاری، ( ۱۱ مه سال ۲۰۱۱) ضمن آنکه دهه پیش‌رو را دهه ایمنی جاده‌ها اعلام کرد، از تمامی کشورهای جهان خواست با سرمایه‌گذاری مناسب، ضریب ایمنی جاده‌های خود را افزایش دهند.

بی‌برنامه‌گی وزارت راه ‌و ترابری

یکی از شاخص‌های تعیین ایمنی خیابان‌ها و جاد‌ه‌های یک کشور، مقایسه نرخ رشد تولید خودرو یا ورود خودروهای جدید با افزایش طول خیابان‌ها و جاده‌های کشور است.

به عبارت دیگر این دو شاخص باهم رابطه عکس دارند، یعنی هر چه تعداد خودروها افزایش یابد، امنیت خیابان‌ها و جاده‌های موجود کمتر می‌شود.

در ایران وزارت راه‌تربری هنوز برنامه جامعی برای دسترسی به هدف تعیین شده از سوی سازمان ملل متحد اعلام نکرده است. این وزارت خانه، افزایش شمار نیروهای پلیس راه و نصب دوربین‌های کنترل سرعت را راهکار موثر در تأمین امنیت جاده‌های کشور می‌د‌اند.