در دو ولسوالی بامیان گرفتن طویانه و شیربها حرام اعلام شد
۱۳۹۹ مهر ۱۸, جمعه
حسین محمدی، جوان ۲۴ ساله از دانشگاه فارغ شده و در سن ازدواج قرار دارد. خانواده او مثل هر فامیل دیگر مشتاق است که پسر شان ازدواج کند، اما خودش فعلاً تصمیمی ندارد.
این جوان می‌گوید: «من از دانشگاه بامیان فارغ شده ام و امسال تصمیم ندارم که ازدواج نمایم، به خاطری که در عروسی حدود ۸۰۰ هزار افغانی به مصرف می‌رسد و من توانایی آن را ندارم و باید اول کار پیدا نمایم.»
وضعیت حسین محمدی بر بسیاری جوانان افغان صدق می‌کند، جوانانی که به سن ازدواج می‌رسند اما توانایی مصارف آن را ندارند. اکثر آن‌ها مجبور می‌شوند به کشورهای همسایه مهاجرت کنند و بعد از چند سال کار پولی برای ازدواج جمع کنند.
علما و بزرگان ولسوالی‌های ورس و یکاولنگ بامیان تصمیم گرفته اند به مصارف گزاف عروسی و مجالس فاتحه پایان بدهند، اما با توجه به فیصله‌های مشابه گذشته در دیگر مناطق افغانستان، معلوم نیست این فیصله تا چه اندازه اجرایی خواهد شد.
به این منظور یک جلسه هماهنگی میان علما، نمایندگان حکومت، جامعه مدنی و بزرگان محل در این دو ولسوالی دایر شد. آنان طی اعلامیه‌ای فیصله کردند: «طویانه و شیربها هیچ‌گونه مبنای شرعی ندارد و آدم فروشی مطلقاً حرام است. ازدواج زیر سن و اجباری خلاف قانون وشرع بوده و جواز ندارد. محروم نمودن زنان از حقوق مشروع شان و نیز خشونت علیه زنان توجیه شرعی و عقلی ندارد.»
عزیزالله امینیار، ولسوال ورس به دویچه وله گفت: «بیش از ۸۰ نفر از علما، بزرگان محل و نماینده‌های جامعه مدنی جلسه نمودند که از مصارف گزاف در مراسم خوشی و غم جلوگیری نمایند و آنان این فیصله‌ها را در قریه‌ها تبلیغ و تطبیق نمایند. در صورتی که کسی این فیصله را مراعات نکند و خلاف قانون عمل نماید، از سوی اداره ولسوالی مورد بازپرس قرار می‌گیرد.»
عروسی‌های پرهزینه، گرفتن طویانه، شیربها و جهیزیه آن‌هم در زمانی که بیکاری بیداد می‌کند، سبب شده که شماری از جوانان نتوانند عروسی کنند. مهاجرت کاری به ایران و پاکستان نیز مانند گذشته درآمدی ندارد.
امین دانشیار، فعال جامعه مدنی در ولسوالی ورس ولایت بامیان می‌گوید: «در این ولسوالی در هر مراسم عروسی بین ۵۰۰ هزار الی ۱۰۰ هزار افغانی به مصرف می‌رسد و خوشبختانه همه بزرگان این ولسوالی فیصله کردند که طویانه و شیربها، ازدواج زیر سن و اجباری حرام است و جواز شرعی ندارد.»
حاجی صابری، یکی از علمای ولسوالی یکاولنگ ولایت بامیان می‌گوید که بزرگان و به ویژه علمای دینی طی یک حرکت مهم و اساسی فیصله کردند که جلو رسم و رواج‌های ناپسند و خلاف قانون و شریعت را بگیرند و مردم را به راه نیک هدایت نمایند و همچنان از حقوق زنان دفاع نمایند.
حسین محمدی با استقبال از این فیصله علما و بزرگان محلی می‌گوید که در صورت عملی شدن این فیصله، مصمم است که در سال آینده عروسی کند.
محافل کمرشکن در جامعه‌ای فقرزده
تنها مراسم عروسی نیست که هزینه زیادی نیاز دارد، بلکه آن‌هایی که از زیارت حج و کربلا برمی‌گردند، نیز محافلی پرهزینه برگزار می‌کنند. حتی کسانی هم هستند که برای تامین این مصارف زمین شان را به فروش می‌رسانند.
بزرگان دو ولسوالی نامبرده برای برگزاری چنین محافلی نیز محدودیت تعیین کرده اند. در این فیصله آمده است: «مراسم فاتحه به نان و چای خلاصه شود و بعد از ظهر برگزار گردد.»
در این فیصله آمده است که مراسم چهلم افراد متوفی تنها با اشتراک خانواده و اهالی تکیه خانه برگزار شود و همچنین ولیمه و مراسم ختم کسانی که از زیارت برمی‌گردند، در یک روز برگزار شود و از توزیع سوغاتی و گل‌انداختن به گردن زائران پرهیز گردد.